Οι «ηγεσίες» κρύφθηκαν στη σκιά της Μέρκελ. Ο λόγος τώρα στους λαούς της Ευρώπης

  απο ΚΟΕ - Οργανώσεις Θεσσαλίας

Η χθεσινή άτυπη σύνοδος κορυφής της ΕΕ έδειξε ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις δεν αμφισβητούν τη γερμανική ηγεμονία, την ίδια στιγμή που οι πιέσεις στην Ελλάδα κλιμακώνονται. «Ουδεμία χαλάρωση» ήταν το μήνυμα που έστειλε το διευθυντήριο της ΕΕ σε ό,τι αφορά τα Μνημόνια και τα προγράμματα κοινωνικής καταστροφής. Είναι απάτη τα περί ανάπτυξης σε αυτό το πλαίσιο. Τα «ευρωομόλογα έργων» που τόσο πρόβαλε ο Φρ. Ολάντ είναι απλώς ψίχουλα. Αποδείχθηκε ότι το πολυδιαφημισμένο «αναπτυξιακό εργαλείο» του Γάλλου Προέδρου ανέρχεται μόλις σε 4,6 δισ. ευρώ πανευρωπαϊκά, όπως δήλωσε ο Όλι Ρεν. Δηλαδή είναι μικρότερο από το ¼ του ελληνικού ΕΣΠΑ! Την ίδια στιγμή, ο Φρ. Ολάντ «ξέχασε» τα όσα έλεγε προεκλογικά για επαναδιαπραγμάτευση του Δημοσιονομικού Συμφώνου.

Αυτή η εξέλιξη συνιστά μια μεγάλη αντιλαϊκή πρόκληση, τη στιγμή που η Ευρώπη μπαίνει βαθιά μέσα στην κρίση, με τους ρυθμούς ανάπτυξης να είναι στο 0% για πρώτη φορά. Ταυτόχρονα, ο εκβιασμός απέναντι στον ελληνικό λαό –και μέσω αυτού στους άλλους λαούς της Ευρώπης– γίνεται ασφυκτικός. Από τη μια όλοι οι επίσημοι λένε ότι στηρίζουν την Ελλάδα αρκεί να εφαρμόσει το Μνημόνιο. Από την άλλη, δίνουν εντολή να ετοιμαστούν από κάθε χώρα σχέδια δράσης απέναντι στο ενδεχόμενο αποβολής της Ελλάδας από το ευρώ.

Παρότι οι τελικές αποφάσεις παραπέμφθηκαν για τη σύνοδο κορυφής στις 28-29 Ιούνη, κανείς δεν μπορεί να τρέφει αυταπάτες για το τι τελικά θα αποφασιστεί. Η Μέρκελ απορρίπτει κατηγορηματικά τη χρηματοδότηση του χρέους από ευρωομόλογα ή απευθείας και με χαμηλά επιτόκια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (τη μία συνιστώσα της Τρόικα), η οποία δίνει 1 τρισ. ευρώ στις εμπορικές τράπεζες με επιτόκιο 1%, η δε Γερμανία δανείζεται για το δημόσιο χρέος της με επιτόκιο 0% (μηδέν). Η κρίση είναι όντως ευκαιρία για τις ηγεμονικές δυνάμεις της Ευρώπης, για τη Γερμανία και το χρηματιστικό κεφάλαιο.

Η μόνη ελπίδα για τους λαούς της Ευρώπης είναι ακριβώς οι ίδιοι οι λαοί. Οι δύο βασικές πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν και κυβερνούν την Ευρώπη της ΕΕ, η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά, συνεχίζουν να έχουν κοινό αντιλαϊκό προσανατολισμό. Η αναταραχή και η ρευστότητα, όμως, στην Ευρώπη συνεχίζονται. Τίποτα δεν είναι σταθερό, όσο κι αν οι κυρίαρχοι θέλουν να δείχνουν σίγουροι και ψύχραιμοι. Η πορεία μπορεί να αλλάξει αν ένα λαϊκό ρεύμα διαπεράσει και προκαλέσει ηλεκτροσόκ στο ευρωπαϊκό διευθυντήριο. Από την άποψη αυτή, η αγωνία των λαών βρίσκεται στο μήνυμα που θα βγει από τις ελληνικές κάλπες στις 17 Ιούνη αλλά και από το ιρλανδικό δημοψήφισμα για το Δημοσιονομικό Σύμφωνο στις 31 Μάη.