Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται. Με την οικονομία να κατρακυλάει και τη συνοχή της να παίζεται στον... τζόγο, η κυβέρνηση επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την υπαγωγή της Πορτογαλίας σε Μνημόνιο και προσδοκά "ευρωπαϊκή λύση" για τις τρεις χώρες που έχουν περιέλθει στην κηδεμονία της τρόικας.
Η εξέλιξη αυτή ενεργοποιεί σενάρια ακόμη και πρόωρων εκλογών, αναλόγως των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής του Ιουνίου. Ήδη στρώνεται το έδαφος για κάποιου είδους αναδιάρθρωση, που θα ισοδυναμεί με επιμήκυνση της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους στο σύνολό του, δηλαδή για τα 350 δισ. ευρώ και όχι μόνο τα 110 δισ. του δανείου της τρόικας. Επιπροσθέτως επιδιώκεται να μειωθεί στο 15% η ελληνική συμμετοχή προκειμένου να προωθηθεί η απορροφητικότητα των κοινοτικών προγραμμάτων και να υπάρξει κάποιο φως για την ανάπτυξη.
Όλα αυτά, όμως, που ακόμη κι αν επιβεβαιωθούν δεν ανατρέπουν το βούλιαγμα της ελληνικής οικονομίας στη φαλκονέρα του δημόσιου χρέους, όπως κι αυτός ο Κ. Σημίτης έδειξε με πρόσφατο άρθρο του, ενισχύουν στην κυβέρνηση τη συμπεριφορά του "καλού μαθητή". Σπεύδει να υλοποιήσει τις θανατηφόρες για την κοινωνία διαταγές του Μνημονίου, ενώ το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ "προβλέπουν" κούρεμα, όχι του επαχθούς δημόσιου χρέους, αλλά των μισθών στον ιδιωτικό τομέα!
Είναι προφανές ότι οι επόμενοι δύο μήνες, αρχής γενομένης με την οριστικοποίηση του "πολυνομοσχεδίου" αυτή την εβδομάδα και με ορίζοντα τη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, εγκυμονούν πολιτικές εξελίξεις, που συναρτώνται με επιδιώξεις συναινετικών λύσεων, μεσοπρόθεσμα, ακόμη και σε κυβερνητικό επίπεδο. Ήδη πιάνουν δουλειά συγκροτήματα Τύπου και ανακαλούνται από την εφεδρεία πρόθυμοι πολιτικοί.
Με την κοινωνία να βογκάει καθημερινά, καθώς διαπιστώνει ότι μαζί με το εισόδημα διαλύεται και το κοινωνικό κράτος, με τα νοσοκομεία και τα ΤΕΙ να κλείνουν και τα σχολεία να συγχωνεύονται, με τα παιδιά να αιφνιδιάζονται καθώς αλλάζουν, μόλις 15 μέρες πριν από τις εξετάσεις, οι κανόνες εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με την απόγνωση της ανεργίας να διαβρώνει τα νοικοκυριά, οι πολίτες αναζητούν ελπίδα σε μια αναλαμπή κοινής δράσης της αριστεράς.
Δυστυχώς η Αλ. Παπαρήγα επέλεξε αυτές τις μέρες ένα δογματικό κρεσέντο με πρώτο στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, η συμφωνία για κοινή δράση ανάμεσα στο "Μπλόκο" και το Κ.Κ. Πορτογαλίας δείχνει τον μονόδρομο για την αντιμετώπιση του Μνημονίου.
πηγη avgi
Η εξέλιξη αυτή ενεργοποιεί σενάρια ακόμη και πρόωρων εκλογών, αναλόγως των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής του Ιουνίου. Ήδη στρώνεται το έδαφος για κάποιου είδους αναδιάρθρωση, που θα ισοδυναμεί με επιμήκυνση της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους στο σύνολό του, δηλαδή για τα 350 δισ. ευρώ και όχι μόνο τα 110 δισ. του δανείου της τρόικας. Επιπροσθέτως επιδιώκεται να μειωθεί στο 15% η ελληνική συμμετοχή προκειμένου να προωθηθεί η απορροφητικότητα των κοινοτικών προγραμμάτων και να υπάρξει κάποιο φως για την ανάπτυξη.
Όλα αυτά, όμως, που ακόμη κι αν επιβεβαιωθούν δεν ανατρέπουν το βούλιαγμα της ελληνικής οικονομίας στη φαλκονέρα του δημόσιου χρέους, όπως κι αυτός ο Κ. Σημίτης έδειξε με πρόσφατο άρθρο του, ενισχύουν στην κυβέρνηση τη συμπεριφορά του "καλού μαθητή". Σπεύδει να υλοποιήσει τις θανατηφόρες για την κοινωνία διαταγές του Μνημονίου, ενώ το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ "προβλέπουν" κούρεμα, όχι του επαχθούς δημόσιου χρέους, αλλά των μισθών στον ιδιωτικό τομέα!
Είναι προφανές ότι οι επόμενοι δύο μήνες, αρχής γενομένης με την οριστικοποίηση του "πολυνομοσχεδίου" αυτή την εβδομάδα και με ορίζοντα τη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, εγκυμονούν πολιτικές εξελίξεις, που συναρτώνται με επιδιώξεις συναινετικών λύσεων, μεσοπρόθεσμα, ακόμη και σε κυβερνητικό επίπεδο. Ήδη πιάνουν δουλειά συγκροτήματα Τύπου και ανακαλούνται από την εφεδρεία πρόθυμοι πολιτικοί.
Με την κοινωνία να βογκάει καθημερινά, καθώς διαπιστώνει ότι μαζί με το εισόδημα διαλύεται και το κοινωνικό κράτος, με τα νοσοκομεία και τα ΤΕΙ να κλείνουν και τα σχολεία να συγχωνεύονται, με τα παιδιά να αιφνιδιάζονται καθώς αλλάζουν, μόλις 15 μέρες πριν από τις εξετάσεις, οι κανόνες εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με την απόγνωση της ανεργίας να διαβρώνει τα νοικοκυριά, οι πολίτες αναζητούν ελπίδα σε μια αναλαμπή κοινής δράσης της αριστεράς.
Δυστυχώς η Αλ. Παπαρήγα επέλεξε αυτές τις μέρες ένα δογματικό κρεσέντο με πρώτο στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, η συμφωνία για κοινή δράση ανάμεσα στο "Μπλόκο" και το Κ.Κ. Πορτογαλίας δείχνει τον μονόδρομο για την αντιμετώπιση του Μνημονίου.
πηγη avgi