10:09 π.μ.
karditsa-city
Χρήστου Δημήτρης
Το πόσα ψέματα έχει πει ο κ. Παπανδρέου στον ελληνικό λαό και πόσα ακόμα πρόκειται να ακολουθήσουν θα χρειαστούν χρόνια για να μετρηθούν και να ταξινομηθούν από τους ιστορικούς. Από τον Δεκέμβριο του 2009, μόλις δύο μήνες (!) μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, είχε ζητήσει προσωπικά από τον διευθυντή του ΔΝΤ να παρέμβει στην Ελλάδα. Εξεπλάγη ο Γάλλος πολιτικός, γνωρίζοντας πολύ καλά τα ευρωπαϊκά δεδομένα, και ενημέρωσε τον Έλληνα πρωθυπουργό πως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτό από τους Ευρωπαίους ηγέτες και μάλιστα για χώρα μέλος του ευρώ!
Τελικά, εδώ δεν πρόκειται για αφελείς μονομέρειες ή ιδιοτροπίες του κ. Παπανδρέου. Ειδικά εκείνη την περίοδο υπήρχε ακήρυχτος πόλεμος του δολαρίου κατά του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος, που θεωρήθηκε ευάλωτο από τις κρίσεις ελλειμμάτων και χρέους κυρίως των χωρών του Νότου, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση την Ελλάδα.
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ αυτή αποκαλύπτει πως ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε πιο προωθημένες θέσεις και στοχεύσεις από τον επικεφαλής ενός διεθνούς χρηματοπιστωτικού οργανισμού, στον οποίο τον πρώτο λόγο έχουν οι ΗΠΑ. Το φλερτ Παπανδρέου με το ΔΝΤ άνοιξε την πόρτα εισόδου ενός αμερικανικών συμφερόντων βραχίονα καπιταλιστικού ελέγχου μέσα στο σπίτι του μεγάλου ανταγωνιστή, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ίσως αργότερα το άνοιγμα κάποιων αρχείων φωτίσει περισσότερο τα γεγονότα.
ΘΥΜΑΣΤΕ τι έλεγε ο κ. Παπανδρέου εκείνη την εποχή, όταν είδαν το φως της δημοσιότητας οι επαφές του με το ΔΝΤ και τον Στρος Καν, αρχής γενομένης από τη συνάντηση στον Άγιο Δομίνικο; Από το ΔΝΤ ζητάμε μόνο την τεχνογνωσία του σε ζητήματα ελέγχου και διαχείρισης χρέους. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο, καθησύχαζε τους Έλληνες πολίτες ο αξιόπιστος κ. πρωθυπουργός!
Όλη η κυβέρνηση συντονίστηκε στην ίδια γραμμή. Ποιο ΔΝΤ, έλεγαν για να αποκρούουν τις βιαστικές, υποτίθεται, καταγγελίες της αντιπολίτευσης. Μάλιστα ο κ. αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, σε συνέντευξή του στο "Βήμα της Κυριακής" 21 Φεβρουαρίου του 2010, δεσμευόταν ρητώς και κατηγορηματικώς πως “Δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε στο ΔΝΤ”. Το ύφος της διαβεβαίωσης, κατηγορηματικό, έγινε μάλιστα και τίτλος της ολοσέλιδης συνέντευξης.
Μία μέρα μετά τις αποκαλύψεις του Στρος Καν για το μυστικό αίτημα Παπανδρέου, ο κ. αντιπρόεδρος δήλωσε χαρακτηριστικά την Δευτέρα στην πρωινή εκπομπή του Mega. "H προσπάθεια που κάνουμε να μετατρέψουμε το ΔΝΤ σε μπαμπούλα είναι πολύ λανθασμένη. O διεθνής οργανισμός έχει παρέμβει με αποτελεσματικότητα σε πολλές χώρες."
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ όμως για τη μοναδική έκπληξη. Ο κ. Παπανδρέου, που ενημέρωνε τον ελληνικό λαό για το πόσο σκληρά θα μονομαχήσει για τα ελληνικά συμφέροντα με πιστόλια και μπλόφες, όχι μόνο δεν έκανε απολύτως τίποτε για να διαπραγματευτεί ρεαλιστικούς και βιώσιμους όρους δανεισμού, αλλά σταδιακά ταυτίστηκε με τα συμφέροντα του δεξιού γαλλογερμανικού άξονα με το επιχείρημα ότι τα επώδυνα μέτρα που ζήτησαν εμείς τα πήραμε και δεν έχουμε πλέον να χάσουμε τίποτα!
Ούτε στα καφενεία δεν γίνονται τόσο αφελείς προσεγγίσεις, ακόμα και αν πρόκειται για δικαιολογίες. Μια από τις πλέον σταθερές σε ευρωπαϊκό προσανατολισμό χώρες διαχρονικά έχει μετατραπεί σε υποχείριο των αμερικανικών συμφερόντων σε όλα τα ζητήματα που προκύπτουν. Το άνοιγμα προς το Ισραήλ δεν είναι σύμπτωση. Είναι επιβεβαίωση αυτών των διαπιστώσεων.
ΚΑΙ ΕΝΩ η χώρα απειλείται με συντριβή και χρεοκοπία, καθώς καθημερινά κάθε οικονομικό στατιστικό στοιχείο επιβεβαιώνει τον κατήφορο, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του με τερατώδη ψέματα, όπως αυτά που αφορούν το ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων της χώρας, επιμένει σε αυτήν την καταστροφική πολιτική. Αν δεν πρόκειται για συνειδητές επιλογές διατεταγμένης υπηρεσίας, όπως όλα πλέον συνηγορούν, πρόκειται για έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση που θα χρεοκοπήσουν από ανικανότητα την Ελλάδα.
Όπως και να έχει, το μπαλάκι βρίσκεται στην πλευρά της κοινωνίας και τα περιθώρια να ανατραπεί αυτή η πολιτική καταστροφής της χώρας δεν είναι πλέον μεγάλα. Για να φτάσει στο σημείο η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη να προτείνει επιτροπή σοφών για τη διαχείριση του χρέους, καταλαβαίνει κανείς πόσο ελπίζει και πιστεύει ότι μπορεί το οικονομικό επιτελείο να ανταποκριθεί στις ανάγκες διαχείρισης της κρίσης.
πηγη avgi
Το πόσα ψέματα έχει πει ο κ. Παπανδρέου στον ελληνικό λαό και πόσα ακόμα πρόκειται να ακολουθήσουν θα χρειαστούν χρόνια για να μετρηθούν και να ταξινομηθούν από τους ιστορικούς. Από τον Δεκέμβριο του 2009, μόλις δύο μήνες (!) μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, είχε ζητήσει προσωπικά από τον διευθυντή του ΔΝΤ να παρέμβει στην Ελλάδα. Εξεπλάγη ο Γάλλος πολιτικός, γνωρίζοντας πολύ καλά τα ευρωπαϊκά δεδομένα, και ενημέρωσε τον Έλληνα πρωθυπουργό πως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτό από τους Ευρωπαίους ηγέτες και μάλιστα για χώρα μέλος του ευρώ!Τελικά, εδώ δεν πρόκειται για αφελείς μονομέρειες ή ιδιοτροπίες του κ. Παπανδρέου. Ειδικά εκείνη την περίοδο υπήρχε ακήρυχτος πόλεμος του δολαρίου κατά του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος, που θεωρήθηκε ευάλωτο από τις κρίσεις ελλειμμάτων και χρέους κυρίως των χωρών του Νότου, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση την Ελλάδα.
Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ αυτή αποκαλύπτει πως ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε πιο προωθημένες θέσεις και στοχεύσεις από τον επικεφαλής ενός διεθνούς χρηματοπιστωτικού οργανισμού, στον οποίο τον πρώτο λόγο έχουν οι ΗΠΑ. Το φλερτ Παπανδρέου με το ΔΝΤ άνοιξε την πόρτα εισόδου ενός αμερικανικών συμφερόντων βραχίονα καπιταλιστικού ελέγχου μέσα στο σπίτι του μεγάλου ανταγωνιστή, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ίσως αργότερα το άνοιγμα κάποιων αρχείων φωτίσει περισσότερο τα γεγονότα.
ΘΥΜΑΣΤΕ τι έλεγε ο κ. Παπανδρέου εκείνη την εποχή, όταν είδαν το φως της δημοσιότητας οι επαφές του με το ΔΝΤ και τον Στρος Καν, αρχής γενομένης από τη συνάντηση στον Άγιο Δομίνικο; Από το ΔΝΤ ζητάμε μόνο την τεχνογνωσία του σε ζητήματα ελέγχου και διαχείρισης χρέους. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο, καθησύχαζε τους Έλληνες πολίτες ο αξιόπιστος κ. πρωθυπουργός!
Όλη η κυβέρνηση συντονίστηκε στην ίδια γραμμή. Ποιο ΔΝΤ, έλεγαν για να αποκρούουν τις βιαστικές, υποτίθεται, καταγγελίες της αντιπολίτευσης. Μάλιστα ο κ. αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, σε συνέντευξή του στο "Βήμα της Κυριακής" 21 Φεβρουαρίου του 2010, δεσμευόταν ρητώς και κατηγορηματικώς πως “Δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε στο ΔΝΤ”. Το ύφος της διαβεβαίωσης, κατηγορηματικό, έγινε μάλιστα και τίτλος της ολοσέλιδης συνέντευξης.
Μία μέρα μετά τις αποκαλύψεις του Στρος Καν για το μυστικό αίτημα Παπανδρέου, ο κ. αντιπρόεδρος δήλωσε χαρακτηριστικά την Δευτέρα στην πρωινή εκπομπή του Mega. "H προσπάθεια που κάνουμε να μετατρέψουμε το ΔΝΤ σε μπαμπούλα είναι πολύ λανθασμένη. O διεθνής οργανισμός έχει παρέμβει με αποτελεσματικότητα σε πολλές χώρες."
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ όμως για τη μοναδική έκπληξη. Ο κ. Παπανδρέου, που ενημέρωνε τον ελληνικό λαό για το πόσο σκληρά θα μονομαχήσει για τα ελληνικά συμφέροντα με πιστόλια και μπλόφες, όχι μόνο δεν έκανε απολύτως τίποτε για να διαπραγματευτεί ρεαλιστικούς και βιώσιμους όρους δανεισμού, αλλά σταδιακά ταυτίστηκε με τα συμφέροντα του δεξιού γαλλογερμανικού άξονα με το επιχείρημα ότι τα επώδυνα μέτρα που ζήτησαν εμείς τα πήραμε και δεν έχουμε πλέον να χάσουμε τίποτα!
Ούτε στα καφενεία δεν γίνονται τόσο αφελείς προσεγγίσεις, ακόμα και αν πρόκειται για δικαιολογίες. Μια από τις πλέον σταθερές σε ευρωπαϊκό προσανατολισμό χώρες διαχρονικά έχει μετατραπεί σε υποχείριο των αμερικανικών συμφερόντων σε όλα τα ζητήματα που προκύπτουν. Το άνοιγμα προς το Ισραήλ δεν είναι σύμπτωση. Είναι επιβεβαίωση αυτών των διαπιστώσεων.
ΚΑΙ ΕΝΩ η χώρα απειλείται με συντριβή και χρεοκοπία, καθώς καθημερινά κάθε οικονομικό στατιστικό στοιχείο επιβεβαιώνει τον κατήφορο, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του με τερατώδη ψέματα, όπως αυτά που αφορούν το ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων της χώρας, επιμένει σε αυτήν την καταστροφική πολιτική. Αν δεν πρόκειται για συνειδητές επιλογές διατεταγμένης υπηρεσίας, όπως όλα πλέον συνηγορούν, πρόκειται για έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση που θα χρεοκοπήσουν από ανικανότητα την Ελλάδα.
Όπως και να έχει, το μπαλάκι βρίσκεται στην πλευρά της κοινωνίας και τα περιθώρια να ανατραπεί αυτή η πολιτική καταστροφής της χώρας δεν είναι πλέον μεγάλα. Για να φτάσει στο σημείο η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη να προτείνει επιτροπή σοφών για τη διαχείριση του χρέους, καταλαβαίνει κανείς πόσο ελπίζει και πιστεύει ότι μπορεί το οικονομικό επιτελείο να ανταποκριθεί στις ανάγκες διαχείρισης της κρίσης.
πηγη avgi
