Η ΓΣΕΕ υποταγμένη στην αστική πολιτική

Η ΓΣΕΕ ιστορικά διαμορφώθηκε ως συγκεντρωτική δομή που ελέγχει τα πρωτοβάθμια σωματεία μέσω Εργατικών Κέντρων και στην συνέχεια και μέσω ομοσπονδιών. Σήμερα έχει μετατραπεί σε μια κλειστή αντιδημοκρατική και αντιδραστική δομή, σε ένα μηχανισμό αναπαραγωγής και επιβολής της αστικής πολιτικής μέσα στην εργατική τάξη.

Ο αριθμός των συνδικαλισμένων στον ιδιωτικό τομέα έχει κατέβει στο 7-10%, σε αντίθεση με αυτών του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπου κυμαίνεται μεταξύ 70-75%.

Οι ελαστικά εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι μετανάστες, απουσιάζουν εκκωφαντικά από την δύναμη των συνδικάτων. Η εικόνα αυτή αποκαλύπτει τη βάση εκλογής και αναπαραγωγής της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Αυτή η ιδιόμορφη συνδικαλιστική εργατική αριστοκρατία που ηγεμόνευσε την δεκαετία του 80, εξακολουθεί να κυριαρχεί μέχρι σήμερα, παρότι αποτελεί ένα ισχνό κομμάτι της μισθωτής απασχόλησης.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, όσοι συνεχίζουν να επιζητούν τη λύση του προβλήματος στην αλλαγή των «εκλογικών συσχετισμών», πρέπει εν τέλει να αναρωτηθούν: πόσα χρόνια θα περάσουν μέχρι να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην ΓΣΕΕ;

Αναμφισβήτητα το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα διέρχεται μια βαθιά ιστορική κρίση και διέπεται από έναν άκρατο εκφυλισμό.

Oι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού επιδίδονται σε νοθείες, πλαστογραφίες, εκτεταμένες διπλοψηφίες, κατασκευή «εικονικών σωματείων», σωματείων μη καταχωρημένων στα πρωτοδικεία, σε συνέργεια με «μιλημένους» δικαστικούς αντιπροσώπους.(Πολλά είναι τα παραδείγματα)

Ο συνδικαλισμός σε ΔΕΚΟ και Τράπεζες που αποτέλεσε την ραχοκοκαλιά του μεταπολιτευτικού συνδικαλιστικού κινήματος, είναι θεμελιακό κομμάτι της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ.

Οι ηγεσίες των συνδικάτων αυτών, στηριγμένες στην διαχείριση, στην ανάθεση, τον κομματισμό, δεν είναι μια τυχαία πλειοψηφία. Εξαγοράζοντας παλιότερους αγώνες, πήραν «βιλαέτια» σε κρατικούς οργανισμούς, απέκτησαν προνόμια, διευθυντικές θέσεις, «βαρύνοντα λόγο» σε θέματα προσωπικού, παχυλές αμοιβές από τη συμμετοχή τους σε επιτροπές και σε ΔΣ οργανισμών και τραπεζών. Συγκρότησαν ένα πλέγμα εξυπηρετήσεων, αποσπάσεων, μεταθέσεων.

Τα μικρά και μεγάλα σκάνδαλα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, η μεταπήδηση από τις ηγεσίες των συνδικάτων σε κυβερνητικούς και κρατικούς θώκους, αποτελούν κραυγαλέες όψεις ενός χρεοκοπημένου συνδικαλισμού. Ο συνδικαλισμός αυτός εκφράζει και εκπροσωπεί ένα μειοψηφικό «προστατευμένο» κομμάτι, τους «παλιούς» εργαζόμενους που προσπαθούν να «εξαιρεθούν» από την αντεργατική λαίλαπα, ή τουλάχιστον να υποστούν μια ηπιότερη επίθεση. Η διεκδίκηση ενός καλύτερου εργασιακού καθεστώτος σε σχέση με τους «άλλους», με όρους κοινωνικής ειρήνης, έχει διαποτίσει εδώ και χρόνια τις συνειδήσεις των εργαζόμενων σε αυτές τις επιχειρήσεις. Στο όνομα της «διατήρησης των κεκτημένων», τα συνδικάτα ταυτίστηκαν με τα συμφέροντα της επιχείρησης, υπογράφοντας μειώσεις μισθών και απώλειες κατακτήσεων προκειμένου να επανέλθει η σταθερότητα και η ανάκαμψη.

Από κοινού με το κράτος, τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις οργανισμών και τραπεζών πρωτοστάτησαν στην αναπαραγωγή των διαιρέσεων μεταξύ «παλιών» και «νέων», «μόνιμων» και «προσωρινών», ενώ ακολούθησαν μια πολιτική «προστασίας» των «παλιών» σε βάρος των «νέων». Η μη εγγραφή στα συνδικάτα των πρώην ΔΕΚΟ – τραπεζών των πιο πληττόμενων ελαστικά εργαζόμενων αποτελεί απτό παράδειγμα της διασπαστικής πρακτικής τους.

Μετά από δεκαετίες ταξικής συνδιαλλαγής και κοινωνικού εταιρισμού, σήμερα η εργατική τάξη του ιδιωτικού τομέα δεν έχει συνομοσπονδία. Έχει μια συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που αποτελεί βασικό πυλώνα ισορροπίας του συστήματος και όχι ανισορροπίας και ανατροπής του. Έχει έναν μηχανισμό που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργοδοτών μέσα στην εργατική τάξη και μπαίνει εμπόδιο στην οργάνωση της πάλης.

ΓΣΕΕ Ανώνυμη Εταιρεία «κοινωνικής ειρήνης»

Η ΓΣΕΕ είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση, ένας από τους πιο ισχυρούς ντίλερ εργασίας. Από αυτή την ταξική θέση, την κολασμένη περίοδο του δημοψηφίσματος, η ΓΣΕΕ πάλεψε στην ίδια πλευρά με τον κόσμο του κεφαλαίου. Μέσω του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και του ΚΕΚ ΙΝΕ/ΓΣΕΕ διαχειρίζεται εκατομμύρια ευρώ από τα ΕΣΠΑ. Προγράμματα voucher, προγράμματα κοινωφελούς εργασίας και ανακύκλωσης της ανεργίας, κατάρτιση, πιστοποιήσεις, ευρωπαϊκά προγράμματα κάθε είδους. Η ΓΣΕΕ ΑΕ είναι φορέας άμεσης υλοποίησης της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Ένα πεδίο της επιχειρηματικής δραστηριότητας της ΓΣΕΕ αφορά στην πιστοποίηση «ειδικών επαγγελματικών προσόντων», όπως σεμινάρια για τεχνικούς (επιθεωρητές δόμησης, ενεργειακοί επιθεωρητές), που έχουν καταγγελθεί από σωματεία και συλλόγους του κλάδου και στοχεύουν στην διάλυση των επαγγελματικών δικαιωμάτων και των πτυχίων, στην επιβολή εργασιακής ζούγκλας στον κλάδο των κατασκευών..

Το ΙΝΕ/ ΓΣΕΕ ( Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ) προωθεί μια γκάμα δραστηριοτήτων από κοινού με εργοδοτικούς φορείς όπως την ΓΣΕΒΕΕ, το ΣΕΒ, την ΕΣΕΕ, τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, την Ελληνική Εταιρεία Διοίκησης Επιχειρήσεων.

Μέσα από τα σεμινάρια συνδικαλιστικών στελεχών («Συνδικαλιστική κατάρτιση και ενίσχυση κοινωνικών δεξιοτήτων εργαζομένων ιδιωτικού τομέα που εκπροσωπούνται από τη ΓΣΕΕ»), έχει στηθεί, με το αζημίωτο, μια μαζική «σχολή» παραγωγής εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών. Ορισμένα από τα αντικείμενα των σεμιναρίων είναι ενδεικτικά: «Ικανότητα διαχείρισης συγκρούσεων στους εργασιακούς χώρους»(!), «θεσμική ανασυγκρότηση της ευρωζώνης», «τεχνικές διαπραγμάτευσης»…

Η ΓΣΕΕ πρωτοστατεί στα προγράμματα επιμόρφωσης για χιλιάδες αποφοίτους ΙΕΚ, ΕΠΑΣ και ΕΠΑΛ, όπου διαμεσολαβεί για παροχή μαθητείας και φθηνής εργασίας σε επιχειρήσεις.

Η πιο επικερδής δραστηριότητα είναι το δουλεμπόριο πεντάμηνης «κοινωφελούς» εργασίας, όπου ΓΣΕΕ ΑΕ έχει μετατραπεί σε έναν σκληρό εργοδότη. Tα ποσά των ΕΣΠΑ για αυτά τα προγράμματα ξεπερνούν τα 70 εκατ. ευρώ, ενώ από κάθε πρόγραμμα λαμβάνει έως 5% για την συμμετοχή της ως «γραφείο ενοικίασης εργαζομένων».

Η ΓΣΕΕ είναι από τους πρώτους που εφάρμοσε τις νέες μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις, αντί να τις καταδικάσει. Κάνει μπίζνες πάνω στην ανεργία, πρωτοστατεί στο μοντέλο των «mini-jobs» και στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, παρουσιάζοντας ότι προσφέρει «κοινωνικό έργο». Αρκετές είναι οι κινητοποιήσεις και οι καταγγελίες εργαζομένων, για μη καταβολή δεδουλευμένων, μη τήρηση της εργατικής νομοθεσίας και των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας!

Στις ατομικές συμβάσεις επινοικίασης εργασίας, που υπογράφει ο Γ. Παναγόπουλος, η ΓΣΕΕ αποκαλεί τον εργαζόμενο «ωφελούμενο». Του ζητά να υπογράψει ότι δεν προστατεύεται από καμία Συλλογική Σύμβαση, ούτε από αυτήν της ΓΣΕΕ! Του ζητά να παραιτηθεί από το δικαίωμα αμοιβής για υπερωρίες, από νόμιμες άδειες και επιδόματα και να υπογράψει πως θα μετακινείται ανά πάσα στιγμή σε οποιονδήποτε τόπο κριθεί αναγκαίο. Σε περίπτωση που διακοπεί το πρόγραμμα ο εργαζόμενος απολύεται χωρίς αποζημίωση.

Η ΓΣΕΕ μαζί με τον ΣΕΒ αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαχείριση του ΕΣΠΑ και των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας….

                                                                                                                      

Ο  εκφυλισμός  της ΓΣΕΕ φωνάζει… Όλοι όσοι κράτησαν ανοιχτή την υπόθεση του ταξικού συνδικαλισμού το προηγούμενο διάστημα, σήμερα πρέπει να δράσουν από κοινού και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Για την συγκρότηση ενός άλλου κέντρου αγώνα, που θα σπάσει στην πράξη την ηγεμονία του υποταγμένου συνδικαλισμού, που θα σχεδιάζει και θα συντονίζει τους αγώνες, πέρα κι έξω από το σχεδιασμό της ΓΣΕΕ. Για την μαζική, ποιοτική και αυτοτελή συσσώρευση δυνάμεων που θα θέτει ως στόχο την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και θα μετρήσει -μέσα στις μάχες- συγκεκριμένα βήματα και νέες μορφές συγκρότησης της εργατικής τάξης, γύρω από ένα αναγκαίο πρόγραμμα ενοποίησης της πάλης.

Μούστος Φώτης

Μέλος του ΝΑΡ-Κομμουνιστική Απελευθέρωση ,οργάνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.