Τότε οι γερμανοί ήρθαν και θα έφευγαν. Σήμερα ήρθαν και δεν
φεύγουν. Τότε ήταν δολοφόνοι και κατακτητές. Σήμερα είναι στυγνοί ληστές και
αποικιοκράτες.
27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941 ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ
Οι μικροί
Τσολάκογλου που παρέδωσαν την Αθήνα
Ο
υποστράτηγος Καβράκος ενώ παραδίδει τα «κλειδιά» της Αθήνας στον εκπρόσωπο των
γερμανικών αρχών κατοχής στο καφενείο της Κηφισίας 4, λίγο μετά τις 9 το πρωί
της Κυριακής 27 Απριλίου. Μοιάζει κάτι παραπάνω από ευγενικός προς τον ναζί
αντισυνταγματάρχη που τα παρέλαβε». Τάδε έφη:
Γράφει
ο Θεσσαλός Πολίτης Βάιος Φασούλας
Παλιά ιστορία η γερμανική φασιστική κατοχή στην Ελλάδα.
Παλιά και την ξέρουν και οι πέτρες. Την γνωρίζουν και οι γερμανοί… Βέβαια,
αυτοί τη γνωρίζουν πολύ καλλίτερα, χάρη στη μαγιά που άφησαν οι δικοί τους προγενέστεροι
και άγριοι και βεβαίως χάρη στους τότε συνεργάτες τους, τους δοσίλογους, προδότες και κάθε λογής ρουφιάνους,
μεταξύ των οποίων και ο τότε (27-04-1941) υποστράτηγος Καβράκος, ο οποίος
παρέδωσε την Αθήνα στους γερμανούς κατακτητές. Ιστορία που την μάθανε οι λαοί
του κόσμου και θαύμασαν τους έλληνες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Εκείνοι
που δεν την θαύμασαν ποτέ και ούτε στο ελάχιστο δεν μιμήθηκαν, ως όφειλαν, τους
αγωνιστές όλων των εποχών, ήταν και είναι ΟΛΕΣ οι μετακατοχικές κυβερνήσεις μέχρι
σήμερα. Εξάλλου η συνέχεια μιας συνεχόμενης παράδοσης στους γερμανούς, φαίνεται
σήμερα σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής της ελληνικής κοινωνίας. Μια ιστορία που
επαναλαμβάνεται και στις μέρες μας.
Τότε οι γερμανοί ήρθαν και θα έφευγαν. Σήμερα ήρθαν και δε
φεύγουν. Τότε ήταν δολοφόνοι και κατακτητές. Σήμερα είναι στυγνοί ληστές και αποικιοκράτες.
Δοσίλογοι και τότε, δοσίλογοι και σήμερα με πρώτο τον
αρχηγό της Ν.Δ, η οποία, προς χάρη του, εξελίσσεται και σε ακροδεξιό κόμμα,
όπως άλλωστε ακούμε να τα λένε ίδια στελέχη της: «Άρθρο - γροθιά του Σωτήρη Χατζηγάκη για τη...
«μετάλλαξη της Ν.Δ. σε ακροδεξιό κόμμα» και τις συνθήκες... Βαϊμάρης που
διαμορφώνονται στη χώρα μας»http://www.trikalavoice.gr/news/2013/10/05/i-gennisi-toy-ellinikoy-fasismoy
Επιβήτορας για το κόμμα του, ολετήρας για την Ελλάδα ο
κύριος Σαμαράς συνεχίζει το έργο των προκατόχων του με ιδιαίτερο πάθος και
πείσμα, αγνοώντας ή αδιαφορώντας (έτσι φαίνεται για το καθόλα ευρωπαίδι της
Μέρκελ) ότι ο ορίζοντας της Ν.Δ. με τα τρέχοντα δεδομένα, φτάνει μέχρι το μισό
του τρίτου δεκαήμερου του Μαΐου τρέχοντος έτους. Εκεί λήγει η κυβερνητική της ημερομηνία
και η συρρίκνωσή
της απομακρύνει κάθε ενδεχόμενο να μεγαλώσει την ισχύ της, εκτός και αν
προκύψει κάποιο …θαύμα αναμενόμενο για πολλούς. Βέβαια να μην αφήσουμε στο
απυρόβλητο τον συνεργάτη του, τον κύριο Βενιζέλο. Αυτός έχει χάσει και αβγά και
καλάθια και χαλάλι του, πληρώνει το τίμημα. Ένας από τους πιο αποτυχημένους
…ηγέτες του Πασόκ. Όταν ματώνεις κάτι, δεν μπορείς να έχεις τα χέρια σου
καθαρά.
Το που ακόμα αυτή η κυβέρνηση καταφέρνει και μένει στην
εξουσία, δεν θα λέγαμε πως είναι άξια θαυμασμού, αλλά το οφείλει στον ξένο
αποικιοκρατικό παράγοντα, που ήδη βρίσκεται για μια άλλη παραλαβή και όχι μόνο
την πλήρη οικονομική και πολιτιστική μας ταπείνωση αλλά και την εθνική μας.
Η κεντρική εξουσία(κομματικό κράτος) που σαν σφουγγαρόπανο
το διαχειρίστηκαν τα προαναφερόμενα κόμματα, ο ιμάντας της διπολικής ντιζελο-μηχανής
μέσω των σκουριασμένων γραναζιών της, μετέφερε ολόκληρο τον ξεπεσμό της στις Τοπικές
Εξουσίες, στους Δήμους όλης της Χώρας και ακόμα στα πιο μικρά και απομακρυσμένα
χωριά. Κι αυτό αποτελεί το ρεζίλι των ρεζιλικιών όχι για το κομματικό κράτος κι
ούτε για τις εξαρτημένες Τ.Α., αλλά για τους πειθήνιους δημότες ψηφοφόρους, που
ακόμα περιμένουν το εξ ουρανού μάνα. Σίγουρα οι άνθρωποι έχουν χάσει την αίσθηση
του όρου, Τοπική Αυτοδιοίκηση κι αυτό φαίνεται σε κάθε γωνιά, σε κάθε δρόμο, σε
κάθε γειτονιά.
Κεντρική και Τοπική Εξουσία, λοιπόν, Κράτος και Δήμος και
προεκλογικός αγώνας για την ανάδειξη εκλεκτών!! Ένας αγώνας διαφορετικός από
κάθε άλλον ως τώρα και παράλληλα ευρωεκλογικός που ίσως, λέμε ίσως, καθορίσει
και την επόμενη πορείας της Χώρας. Κι αυτό το λέμε διότι η χαμένη ή
κατεστραμμένη ή ληστεμένη νοημοσύνη των Πολιτών, ίσως λειτουργήσει διαφορετικά και
αυτή τη φορά δώσουν λόγο στα όνειρα.
Επεκταθήκαμε λιγάκι και κάπως απομακρυνθήκαμε από το κύριο
θέμα μας. Ο εκλογικός πυρετός κάθε μέρα μεγαλώνει και χαρά στην υπομονή και σ’
αυτούς που τους διεξάγουν και σ’ αυτούς που τον παρακολουθούν και τον
ακολουθούν. Πάραυτα ευχή μας είναι όλη αυτή η προεκλογική εκστρατεία να μην
αποβεί σε μάταιο ή ανήθικο ή άναρχο κομματικό θέατρο για τις ΤΑ και για το
ευρωκοινοβούλιο αλλά αποτελεσματικό, υγιή και μας να φέρει κάτι καινούριο.
Κλείνοντας
αφήσαμε τελευταία την αφορμή που μας έδωσε άρθρο του «Έθνος» και θα
επαναλάβουμε αυτά που ήδη στον ιστοχώρο δημοσιεύσαμε και αφορούν τα Τρίκαλα,
τους υποψηφίους, νυν και νέους που διεκδικούν την ΤΑ και το ευρωκοινοβούλιο και
βεβαίως τους Τρικαλινούς δημότες, που σε θέματα γενικού ενδιαφέροντος και άλλα που
έχουν σχέση με την πόλη, Τρίκαλα, δεν ενδιαφέρονται.
Γράφαμε
λοιπόν και το επαναλαμβάνουμε πως: «Ώρα είναι να αλλάξουμε από την πόλη μας
(Τρίκαλα) τα κατοχικά αποστήματα. Το όνομα που πρόδωσε και παρέδωσε την Ελλάδα στους
γερμανούς να το έχουμε σε δρόμους όπως «Οδός Καβράκου», «Στρατόπεδο Καβράκου»
τι να σημαίνει άραγε; Την ερμηνεία δε θα τη δώσουμε εμείς. Θα ρωτήσουμε μόνο. Ποιος
υποψήφιος δήμαρχος μπορεί να εγγυηθεί το ξήλωμα των «ελληνικών» ονομάτων που
παρέδωσαν την Ελλάδα στους γερμανούς; Έτσι ή αλλιώς κάποια στιγμή θα ξηλωθούνε
ονόματα οδών και στρατοπέδων, όπως και του συνεργάτη των γερμανών υποστράτηγου
Καβράκου στην πόλη μας, αλλά η δυστυχία είναι ότι όσοι τοπικοί άρχοντες από το
Β` Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά περάσανε από τα έδρανα της Τ.Α. πρέπει να
ντρέπονται που δεν φρόντισαν για την απομάκρυνση των προδοτικών ονομάτων και την
αντικατάσταση με ονόματα τρικαλινών αγωνιστών της εποχής. Μπορεί, σήμερα, στα
πλαίσια του προεκλογικού αγώνα και για την Τ.Α. και για το ευρωκοινοβούλιο, να
δεσμευτεί ο οποιοσδήποτε υποψήφιος δήμαρχος και ευρωβουλευτής ότι η
αποκατάσταση της ντροπής θα είναι από τις πρώτες προτεραιότητές τους; (Το παρόν άρθρο κοινοποιείται προς
κάθε κατεύθυνση)