«Κεντρική & Τοπική Εξουσία - Κράτος & Δήμος…!»(Γ`4ο)
Στον ρου των δημοτικών εκλογών με αποκριάτικα ευτράπελαmade in κομματικών νομενκλατούρων
Μια και προχωρούμε ακάθεκτα προς την Αποκριά…, μα, μη, πώς, δεν …, μωρέ θα το γλεντήσουμε και φέτος για να σκάσει ο χάρος, όπως συνήθως λέμε και ως τότε, για σήμερα ξεκινούμε, με τι λέτε εσείς; Μα με τι άλλο από εκλογοαποκριάτικα ευτράπελα.
Λοιπόν, από τη μια, ενώ οι Δήμοι ετοιμάζονται να «αλλάζουν» τα «πουκάμισα» και οι υποψήφιοι, νυν και νέοι που προέρχονται από όλους τους βραχυκυκλωμένους κομματικούς χώρους, με σηκωμένα μανίκια αλωνίζουν κυριολεκτικά τις περιοχές και τους ψηφοφόρους τους, λες και έχουμε πανηγύρι, οι δημότες όλων των Δήμων της Χώρας, έρμαια σ’ αυτή την ατμόσφαιρα και άχρωμο προεκλογικό περιβάλλον, έχουν πραγματικά χάσει και τα αβγά και τα πασχάλια τους.
Και όσοι ακόμα κρατούν, -προφανώς μειοψηφία, όπως άλλωστε το επιβεβαιώνει και η ίδια η κατάσταση-, το νου άσπιλο στην κορνίζα της δικής τους υπόστασης και αξιοπρέπειας, προσπαθούν να μην χαθούν στην εκλογική-κομματική αιθαλομίχλη και χάσουν, και αυτοί, τα αβγά και τα καλάθια τους.
Βέβαια το κακάρισμα των κοκόρων…, (ξέρετε στην Ελλάδα «γεννούν» και τα κοκόρια κι αυτό το επιβεβαιώνει το δυνατό τους κακάρισμα και η ηλίθια «κότα» που τρέχει κοντά περιμένοντας να πέσει το αβγό…,) έχει την πρώτη θέση, μάλιστα το κάνουν μέσα από «σύγχρονα» κοτέτσια, ανάλογα και τον κόκορα, ιδιαίτερα την ηλικία του. Και ενώ για την κατσαρόλα ο παλιός κόκορας κάνει το καλό φαί, στην περίπτωση του νέου κόκορα το πράγμα αλλάζει. Με το «τάισμα» που του κάνει ο αφέντης του, αποκτά στεντόρεια φωνή που ενώ, ας πούμε για παράδειγμα, κακαρίζει στην Αθήνα, η φωνή του ακούγεται στην επαρχία.
Βέβαια ευτράπελα δεν παράγονται μόνο στην επαρχία, ασφαλώς έχει την πρωτιά, αλλά παράγονται και στην Αθήνα και υποστηρίζονται σθεναρά από κυβερνητικά-μνημονιακά έμψυχα «εργαλεία»…,(για να μην ξεχνούμε, άνθρωποι, τα μνημόνια, ποιοι τα ψήφισαν και ποιοι διεκδικούν σήμερα το Δήμο και μας βάλουν κιόλας να χτυποπαλαμακιάζουμε…,) αμ τι, αυτά είναι τρελά πράγματα, άνθρωποι. Οφείλουμε να γίνουμε όλοι μας «κοκόρια» που δε θα γεννούν αβγά και θα κακαρίζουν φυσικά και όχι εθισμένα στην τροϊκανική πολιτική της ελληνικής αφαίμαξης που οι ψηφοφόροι δημότες αν ακούσουν τα κακαρίσματα των εθισμένων και υποταγμένων φερέφωνων, τη «βάψαμε». Αλλά μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο στις Τ.Α. με τα «πόθεν-έσχες»…, (εδώ και αν δεν έχει δουλέψει «κοκόρι» για «κοκόρι με τα «αβγά» του και τα κρωξίματά του, που φτιάχτηκαν δήμαρχοι και από ξερό παξιμάδι που τρώγανε να τρώνε χαβιάρι και μετέτρεψαν τους Δήμους σε τοπικά προτεκτοράτα…,) ας κολλήσουμε και μια πρωινή ατάκα που ήδη τη ταξιδέψαμε.
Λοιπόν αναφέραμε στις πρώτες αράδες μας τις λέξεις «σύγχρονα» κοτέτσια, που κι αυτά εντάσσονται στα επαρχιακά ευτράπελα και εννοούμε τα ΜΜΑποβλάκωσης τα οποία μας δώσανε την ευκαιρία να σχολιάσουμε: «Όπως βλέπουμε και ακούμε από τους «οίκους ανοχής», γνωστά ως τηλεοπτικά …κανάλια από φιλοξενούμενους, -μνημονιακά επαρχιακά φερέφωνα- να υποστηρίζουν πως ο κατάλληλος δήμαρχος για την Αθήνα είναι ο υποψήφιος δήμαρχος της ΝΔ Σπηλιωτόπουλος. Τώρα πόσο γνωρίζουν οι επαρχιώτες μνημονιακοί βουλευτές της ΝΔ την αξιότητά του δε θα το φωτογραφίσουμε τη στιγμή που δε γνωρίζουν, δεν έχουν την ικανότητα να γνωρίζουν ποιος είναι ο κατάλληλος για δήμαρχος στη γενέτειρά τους. Εδώ βλέπουμε πόσο εθισμένοι είναι με τα είδωλά τους, τους αρχηγούς τους που πούλησαν τη μάνα τους στο σατανά και που του εγγυώνται την καρέκλα και τη …δόξα…
Που να έρθει και η Αποκριά! Κρίμα μόνο σε εκείνους που είναι νέοι άνθρωποι και θα μπορούσαν, αν δεν ήταν εθισμένοι σε μια διαφορετική αποβλάκωση από εκείνη των πολιτών, θα μπορούσαν να πάνε και την ΤΑ και τη Χώρα μπροστά. Τώρα εκείνο που κάνουν είναι να συντηρούν την ελίτ, που όμως και αυτή δεν βρίσκεται πλέον στο απυρόβλητο και είναι πραγματικά κρίμα… να κακαρίζουν οι κότες και αλλού να γεννούν τ’ αβγά.
Υγ. Οι κοτούλες και τα κοκόρια να μας συγχωρέσουν που αδικώντας τα, τα χρησιμοποιήσαμε στις μεταφορές μας.