Η πολυσυζητούμενη καθημερινά γενικευμένη άρση της προστασίας πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας εντάσσεται σε ένα ευρύτερο και καλά οργανωμένο σχεδιασμό με στοχο μια συνολική αναδιάταξη της ιδιοκτησίας προκειμένουν αυτή να αποτελέσει το νέο κερδοφόρο πεδίο της αδηφάγου ιδιωτικής πρωτοβουλίας, δηλ. της αγοράς. Οι πλειστηριασμοί θα ξεκινήσουν αντίθετα με κάθε πρόβλεψη ή ελπίδα του κόσμου που απειλείται. Η κρίση κερδοφορίας του κεφάλαιου θα επιχειρήσει να μετατρέψει τη φούσκα των ακινήτων που δημιούργησε,σκόπιμα και σχεδιασμένα, σε μια νέα πηγή τζόγου και πλουτισμού για την ολιγαρχία της αγοράς. Το real estate έρχεται …
Η τακτική των τραπεζών που αρνούνται πεισματικά να περικόψουν πανωτόκια και να αποδεχτούν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις ενώ αντίθετα προχωρούν σε μαζικές πωλήσεις δανείων με τεράστιο ποσοστό κουρέματος στα διεθνή funds, που γράφεται χωρίς να διαψεύδεται, ότι φτάνει έως και το 75% της αξίας αυτών των δανείων, δείχνει καθαρά τους σχεδιασμούς που βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη.
Ταυτόχρονα η κατάρρευση της σημερινής αγοράς ακινήτων προετοιμάζεται μεθοδικά με την υπερφορολόγηση (τα χαράτσια), απαξιώνοντας τη μικρή λαϊκή ιδιοκτησία που κινδυνεύει στο συνολό της, ανεξάρτητα απο το τραπεζικό δανεισμό όταν υπάρχει, απο τις κατασχέσεις του κράτους για οφειλόμενους φόρους.
Δεν θα πέσει αυτή η κυβέρνηση για τα «κωλόσπιτα», όπως γράφεται. Θα πέσει εαν δεν καταφέρει να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς αναδιάταξης της αγοράς ακινήτων, όπως έχει δεσμευτεί και θα την διαδεχτεί μια άλλη, η οποία θα επιχειρήσει με διαφορετικούς ή ηπιότερους σχεδιασμούς, με προυποθέσεις και κανόνες δήθεν «προστασίας» για τους φτωχούς, να ολοκληρώσει τους σχεδιασμούς της νέας οικονομίας των αγορών. Για τα κίνητα με το real estate και για όλα τα υπόλοιπα.
Κι εμείς τι κάνουμε, προβάλλει δίκαια το ερώτημα. Εμείς, οι εργαζόμενοι ή οι συνταξιούχοι που καρτερικά υπομείναμε και συνεχίζουμε να το κάνουμε, το μαρτύριο της μείωσης των εισοδημάτων μας, της κατάργησης κοινωνικών κεκτημένων και δικαιωμάτων, οι νέοι που αποδέχτηκαν την εξαναγκαστική αργία, βλ. ανεργία, προκειμένου να κινεζοποιηθούν τα μεροκάματα, η μεγάλη πλειοψηφία που αναλώνεται παρακολουθώντας τα πρωινάδικα και τις δημοσκοπήσεις περιμένοντας της σωτηρία απο τον ουρανό, θάμαστε κολλημένοι με τη πλάτη στο τοίχο μέχρι νάρθει η σειρά μας; Δεν θα αργήσει. Εάν έτσι συνεχίσουμε.
Υπάρχει ακόμα άλλος δρόμος; Το δρόμο τον βρίσκεις περπατώντας. Σηκώνεσαι απο το καναπέ και λες δεν πάει άλλο. Παίρνεις τη ζωή στα χέρια σου. Κατεβαίνεις στους δρόμους και ανατρέπεις όλους τους σχεδιασμούς. Δεν περιμένεις σωτήρες, επειδή δεν υπάρχουν σωτήρες. Ας το πάρουμε αλλιώς. Φτάνει η αναμονή και η μοιρολατρία. Μπορούμε να τους ανατρέψουμε και να αλλάξουμε την ιστορία. Βρισκόμαστε άλλη μια φορά ώς κοινωνία μπροστά σε μια νέα ιστορική ευκαιρία. Όλα είναι δρόμος …
πηγη denplirono