ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΔΡΑΣ

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της τελευταίας απογραφής, που έγινε μόλις πέρυσι και κατά την οποία ο νομός μας εμφάνισε πληθυσμό 113.700 ατόμων έναντι 129.541 ατόμων το 2001,η Καρδίτσα χάνει μία βουλευτική έδρα. Θα εκπροσωπείται πλέον στη βουλή με τέσσερες βουλευτές.
Οι συζητήσεις βέβαια εδώ στην Καρδίτσα περιστρέφονται, κυρίως, στο εάν η μείωση των βουλευτικών εδρών του νομού θα ισχύσει από φέτος (μιας και η Στατιστική Υπηρεσία δεν πρόλαβε μέχρι τώρα να επεξεργασθεί όλα τα στοιχεία της τελευταίας απογραφής) και επίσης πoιό θα είναι το κόμμα, το οποίο θα χάσει τη βουλευτική έδρα.
Για ορισμένους επίσης η μείωση αυτή είναι ένα νομικό ή τεχνικό θέμα. Όμως στην πραγματικότητα είναι ένα καθαρά πολιτικό και ουσιαστικό ζήτημα όχι μόνον γιατί μειώνεται το ειδικό βάρος της Καρδίτσας αλλά κυρίως γιατί αντανακλά μια αναπτυξιακή, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα κατά την οποίαν μία προνομιούχος περιοχή σε φυσικούς πόρους, γεωγραφική θέση και έμψυχο δυναμικό υποβαθμίζεται συνεχώς για δεκαετίες ολόκληρες, από το τέλος ουσιαστικά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η κατάσταση αυτή θα συνεχισθεί εάν δεν αλλάξει αφ’ ενός το μοντέλο ανάπτυξης τής χώρας και αφ’ ετέρου η δική μας νοοτροπία εδώ στην Καρδίτσα αναφορικά με τον καλώς εννοούμενο τοπικισμό.
Είναι χαρακτηριστικό - για παράδειγμα - ότι αντί για ανάπτυξη και υποδομές η Καρδίτσα υπήρξε, για μεγάλο χρονικό διάστημα, χώρος εξορίας ποινικών κρατουμένων. Αντί για τη σήραγγα Δομοκού, τον Ε65, το Καρδίτσα – Άρτα, Καρδίτσα – Αγρίνιο επελέγησαν άλλες αρνητικές λύσεις για την Ελλάδα. Αντί για ανάπτυξη του αγροτικού τομέα με καθετοποιημένη παραγωγή και εκσυγχρονισμό, αρδευτικά έργα και υποδομές δεν ολοκληρώθηκε και δεν υπάρχει άμεση προοπτική ούτε καν για την εκτροπή του Αχελώου. Αυτό, δε, έγινε σε όλους τους τομείς πού σχετίζονται με τη γενικότερη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, μέσα σε ένα πραγματικά στρεβλό μοντέλο, πού ακολούθησε η χώρα, και το οποίο μας οδήγησε στη σημερινή δύσκολη κατάσταση.
Αντίθετα άλλες περιοχές και σε «καλές» και σε «δύσκολες» περιόδους διεκδικούν και ευνοούνται συνεχώς.
Σήμερα, όμως, με την μεγάλη οικονομική κρίση και τα τεράστια προβλήματα σε μεγάλο μέρος του Λαού, η ίδια κατάσταση δεν μπορεί να συνεχισθεί. Είναι αδιανόητο για παράδειγμα να επιδιώκουμε, σαν χώρα, την αύξηση της παραγωγής και των εξαγωγών στα αγροτικά προϊόντα και την ίδια ώρα να μην προωθείται η εκτροπή του Αχελώου ή τα αρδευτικά Σμοκόβου.
Με την πλήρη κατάρρευση μιας ολόκληρης πολιτικής στον οικονομικό και αναπτυξιακό τομέα της χώρας ήλθε πιστεύω η ώρα να διεκδικήσουμε μια διαφορετική λογική στην αντιμετώπιση της υπαίθρου και ειδικότερα των θεμάτων της ελληνικής γεωργίας. Η ανάγκη της χώρας να ξεφύγει άμεσα από την ύφεση και την ανεργία και οι συζητήσεις για τις δυνατότητες του αγροτικού τομέα στην παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας είναι ζητήματα επίκαιρα που αφορούν άμεσα την Καρδίτσα και τους κατοίκους της.
Παράλληλα, όμως, με δεδομένο ότι γίνονται μεγάλες κινητοποιήσεις κάθε περιοχής, για μεγαλύτερα ποσοστά στην «αναπτυξιακή πίτα» και ιδιαίτερα για την ένταξη έργων και δράσεων, είναι αδιανόητο Τοπικοί Άρχοντες της Καρδίτσας να ασχολούνται μόνο με ζητήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής ή να ψάχνουν δικαιολογίες για να δικαιολογήσουν την οποιαδήποτε αδράνεια.
Θεωρώ λοιπόν ότι ήλθε η ώρα να γίνουμε και εμείς περισσότερο τοπικιστές. Να μην συζητούνται, εδώ στην Καρδίτσα, μόνον τα θέματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής και ο κάθε υποψήφιος να κρίνεται ,στις κάθε είδους εκλογές ,κυρίως, για το τι έκανε και τι κάνει για την Καρδίτσα.