Του Κώστα Παπαθεοδώρου
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα. Η Ελλάδα στροβιλίζεται στη δίνη της (μεγαλύτερης μεταπολεμικής) κοινωνικο-οικονομικής κρίσης και σχεδόν όλοι οι πολίτες- χωρίς (δυστυχώς) να συνειδητοποιούν τι συμβαίνει γύρω τους ως θύματα της οικονομικής πολιτικής δυσφορούν, οργίζονται, αντιδρούν…Η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου περί του δημοψηφίσματος- ασχέτως με την προσωπική εκτίμηση του καθενός- είναι μια κορυφαία δημοκρατική διαδικασία που δίνει τη δυνατότητα στο λαό να πάρει θέση για το νέο σχέδιο βοήθειας και κατά συνέπεια για την πορεία της χώρας και το μέλλον της κοινωνίας.Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του λαού να επιλέξει και βεβαίως να υποστεί τις όποιες συνέπειες. Και επιτέλους ας σταματήσουν κάποιοι να θεωρούν τους πολίτες ως άτομα με ειδικές ανάγκες που πρέπει να μπουν στο γύψο ώστε να αποφύγουν «το λάθος». Γιατί τέτοιες αντιλήψεις (περί της αδυναμίας σύγκρισης του λαού) δεν έχουν σχέση με τη Δημοκρατία.Είναι προφανές ότι σε περίπτωση που η πλειοψηφία των πολιτών τάσσονταν υπέρ του δρόμου που χαράσσει η κυβέρνηση ίσως η χώρα εξέρχονταν μια ώρα αρχύτερα από την κρίση. Στην περίπτωση αυτή οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα έχαναν την οποιαδήποτε νομιμοποίησή τους και οι πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης την αναφορά τους στη… λαϊκή βούληση . (Γράφοντας αυτές τις λέξεις άκουσα στην τηλεόραση κάποιον καθηγητή ιστορίας να «αποφαίνεται ότι τα δημοψηφίσματα δεν είναι στην κουλτούρα των Ελλήνων. Μου θυμίζει την (επίσης) εξωφρενική «γνωμάτευση» ότι στους λαούς της Β. Αφρικής και της Μ. Ανατολής «δεν τους πρέπει ελευτεριά» αλλά… ξενόδουλες Χούντες).Θα μπορούσε αντί του δημοψηφίσματος να επιλεγεί η προσφυγή στις κάλπες για την εκλογή νέας κυβέρνησης. Λέγεται ότι χρειάζεται νωπή λαϊκή εντολή καθότι ο σημερινός Πρωθυπουργός εκλέχθηκε πριν την κορύφωση της κρίσης. Επιπροσθέτως, σε καμία ευρωπαϊκή η ανεπτυγμένη χώρα δεν έχουν επιβληθεί τόσο σκληρά μέτρα περικοπών και λιτότητας.Οι κάλπες των εθνικών εκλογών Θα μπορούσε να είναι μια άλλη επιλογή. Όμως όπως προκύπτει από τις σφυγμομετρήσεις, τις έρευνες γνώμης, τις λογής μετρήσεις το αποτέλεσμα θα είναι αμφίσημο και πάντως δεν θα δίνει ισχυρή κυβέρνηση που θα πάρει το τιμόνι στα χέρια της και θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Σχεδόν δυο χρόνια από την έναρξη της εθνικής περιπέτειας η αντιπολίτευση όταν δεν κωλυσιεργεί ώστε να αποφύγει να πάρει θέση, βολοδέρνει στις ξέρες του λαϊκισμού και της γενικολογίας…Αν λοιπόν είναι να γίνουν εκλογές για να αυτοεπιβεβαιωθούν οι ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων( άντε να τσιμπήσουν και καμιά μονάδα) τότε δεν έχει καμία πρακτική αξία για τους πολίτες και την ίδια τη Δημοκρατία.
Υστερία
Η ανακοίνωση της απόφασης για δημοψήφισμα πυροδότησε ομοβροντία αντιδράσεων και σεναρίων.Στα κεραμίδια ο Σαμαράς, στους δρόμους η Παπαρήγα, στις επάλξεις ο Τσίπρας, στα υπόγεια ο Καρατζαφέρης.Και οι συνάδελφοι μου δημοσιογράφοι στους χώρους δουλειάς…Πρόθυμοι να αναζητήσουν, επίμονοι να ανακαλύψουν, έτοιμοι αποκαλύψουν…Να δώσουν τροφή στους τηλεσχολιαστές των νυχτερινών δελτίων που με τη σειρά τους αναμένουν να μας πουν «αναλυτικά» με ποιους να πάμε και ποιους να αφήσουμε….(Το συμπέρασμά τους είναι ότι η απόφαση για το δημοψήφισμα επαναφέρει την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια. Αντιθέτως δεν σχολίασαν τυχόν κινδύνους από προσφυγή στις κοινοβουλευτικές κάλπες. Ο Γιάννης Πρετεντέρης χαρακτήρισε ευχάριστο το γεγονός ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αντιδρούν και δύσκολα θα βρεθούν 151 βουλευτές για να ψηφίσουν (υπέρ της διενέργειας δημοψηφίσματος).
Λυσιστράτη
Κοινό συμπέρασμα όλων είναι ότι το ντόμινο των ραγδαίων εξελίξεων προκάλεσε η ανεξαρτητοποίηση της Μιλένας Αποστολάκη.Αν και έκανε λόγο για απονομιμοποίηση της πολιτικής τάξης δεν παραιτήθηκε. Ανεξαρτητοποιήθηκε. Λίγο αργότερα και η Εύα Καϊλή. (Συμπαθάτε με αλλά δεν πολύ- κατάλαβα τι θέλει η Εύα). Και μετά η Βάσω Παπανδρέου. Σε ρόλο θεματοφύλακα των λαϊκών συμφερόντων και των κανόνων της Δημοκρατίας. Η κα Παπανδρέου – ως γνωστόν- αναλαμβάνει δημόσια αξιώματα από το… 1981. Υπήρξαν και άλλοι. Πολλοί…Τα σενάρια για την έκρηξη αυτής της αποσκίρτησης είναι πολλά και εμπλέκουν αρκετούς ως υποκινητές. Συμφέροντα πάντα υπάρχουν πρόθυμα για να στοιχηθούν πίσω από σκοτεινές μεθοδεύσεις η ακόμα και να οργανώσουν συνομωσίες. Σύντομα θα αποκαλυφθεί εάν οι εν λόγω κινήσεις είναι ανυστερόβουλες η υποκρύπτουν αλλότριες επιδιώξεις.Η Κυβέρνηση Παπανδρέου είναι κακή. Ασύνδετη, νωθρή, αναποτελεσματική. Πολλοί υπουργοί είναι εξαφανισμένοι αρνούμενοι να λάβουν και την παραμικρή πρωτοβουλία ή ακόμα και να εφαρμόσουν την αποφασισμένη πολιτική. Αλλά όταν έρχεται το ερώτημα «και μετά τι» η απάντηση είναι (δυστυχώς) δεδομένη.
πηγη epirusgate