Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ


Οι μάσκες  έπεσαν εντελώς. Η τελευταία επίφαση της αστικής δημοκρατίας, η αντιπροσώπευση και ο κοινοβουλευτισμός τελείωσαν  εχθές  Κυριακή βράδυ στο προεδρικό μέγαρο. Η κορύφωση των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών στην Ε.Ε., η κρίση (τους), υποχρέωσαν το εγχώριο υποταγμένο στις αγορές  πολιτικό προσωπικό (και τα συμφέροντα του, συνυφασμένα με αυτά της πλουτοκρατίας) να ρίξει τις μάσκες και να αποδεχτεί τις εντολές του σκληρού πυρήνα της ευρωπαϊκής ένωσης του κεφαλαίου, με την αμέριστη συμπαράσταση και της ελληνικής αστικής τάξης. Ο δικομματισμός κατέρρευσε ίσως με τον ποιο απροσδόκητο τρόπο. Κατέρρευσε χωρίς να έχει ακόμη υπάρξει μια συντονισμένη καθολική αντίσταση από την εργαζόμενη πλειοψηφία, αλλά μπροστά στον κίνδυνο της έλευσης της! Σύσσωμοι συμπαρατάχθηκαν χωρίς αναστολές και διαφορές προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον κοινό  εχθρό. Τους εργαζόμενους, τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που έδειξε τα δόντια της στην πρόσφατη εθνική επέτειο και επιτάχυνε τις εξελίξεις.
Ο πόλεμος των αγορών είναι δεδομένο ότι θα συνεχιστεί με απρόβλεπτες ακόμη διαστάσεις. Η κρίση στην Ε.Ε. δεν έχει κορυφωθεί, αλλά η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Μετά την Ιταλία θα ακολουθήσουν Ισπανία, Πορτογαλία και έπεται η Γαλλία. Η Ε.Ε. των κρατών και του «ευρωμονόδρομου»  πλησιάζει στο τέλος της.
Οι συνέπειες για την κοινωνία των εργαζομένων με τις πολιτικές που εφαρμόζονται έχουν διαφανεί καθαρά και προοιωνίζουν ένα μέλλον δυσοίωνο, εάν δεν ανατραπούν. Η ανατροπή είναι το ζητούμενο, αλλά ο συντονισμός όλων σε ένα κοινό μέτωπο παραμένει ακόμη ασαφής και δυσδιάκριτος . Η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση μετώπου αντίστασης δεν μπορεί να ανατεθεί  για άλλη μια φορά σε κανέναν, σε καμία πολιτική κοινοβουλευτική ή εξωκοινοβουλευτική κομματική συσπείρωση. Η πρόσφατη εμπειρία της μεγάλης απεργίας στις 19 του Οκτώβρη, τότε που κάτω από την πίεση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων στους δρόμους όλα ήταν εφικτά, είναι καταλυτική. Η συνδικαλιστική αλλά και η πολιτική ηγεσία της αριστεράς δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Αντί της ανατροπής υπεράσπισαν το κοινοβουλευτικό μοντέλο της αντιπροσώπευσης, (ζητώντας εκλογές) που καταργήθηκε εν μία νυκτί χωρίς ενδοιασμούς και προφάσεις από κυβέρνηση, αντιπολίτευση και συμμαχία προθύμων, μπροστά στον κίνδυνο κατάρρευσης των συμφερόντων της αστικής τάξης.
Η νέα πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται μας χειραφετεί καθημερινά και μας δείχνει το δρόμο: Αντιστεκόμαστε παντού, αρνούμαστε να πληρώσουμε κεφαλικούς φόρους και χαράτσια, συγκροτούμε επιτροπές ανατροπής σε κάθε γειτονιά, συντονιζόμαστε οριζόντια και κατεβαίνουμε στους δρόμους. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε χρόνο να ανασυνταχθούν και να μας βάλουν στο γύψο. Συζητάμε στις πλατείες και τις λαϊκές συνελεύσεις, αποφασίζουμε, σχεδιάζουμε και αναπτύσσουμε δράσεις στην κατεύθυνση της ανατροπής τους. 

πηγη denplirono