4:58 π.μ.
karditsa-city
Του Νίκου Κοτζιά
Στις μεγαλουπόλεις στήνονται πυρκαγιές συχνά από περιθωριοποιημένους πληθυσμούς. Συγκρούσεις προκύπτουν σε ακόμα περισσότερες. Οι πόλεις, όμως, που βλέπουν κουκουλοφόρους που στόχος τους είναι η αναστάτωση, το κτύπημα και η εξύβριση φιλειρηνικών διαδηλώσεων είναι οι ιταλικές, το Βερολίνο, και από τις ελληνικές κύρια η Αθήνα. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι ιστορικά υπήρξαν πόλεις με ισχυρά οργανωμένο παρακράτος.Το Βερολίνο υπήρχε μια πόλη διαχωρισμένη ανάμεσα στο 1948 και το 1990. Μάλιστα, από το 1960 ο διαχωρισμός αυτός τοιχοποιήθηκε. Σε αυτό το ιστορικά κομβικό μέρος του κόσμου, παιζόταν, συχνά με ακραίες μορφές, το παιχνίδι του ψυχρού πολέμου. Εδώ συγκρουόντουσαν οι δύο Γερμανίες. Το Βερολίνο ήταν το προχωρημένο φυλάκιο των δύο υπερδυνάμεων της εποχής του ψυχρού πολέμου, ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση. Εδώ ήταν οι φωλιές της κατασκοπίας και των παραμηχανισμών των δύο ανταγωνιστικών συστημάτων. Οι σημερινές κατά καιρούς άγριες συμπλοκές στις διαδηλώσεις του Βερολίνου έχουν τμήμα των ριζών τους σε αυτές τις εποχές.Οι πόλεις της Ιταλίας, που είχαν γίνει στο παρελθόν η σκηνή των μαζικών κινημάτων αυτονομίας από τα οποία ξεπήδησε και η τρομοκρατία των κόκκινων ταξιαρχιών, χαρακτηριζόντουσαν, ταυτόχρονα, από την ύπαρξη των πιο σκοτεινών δυνάμεων της Ιταλίας, αλλά και του ΝΑΤΟ, καθώς και παραστρατιωτικών οργανώσεων και μηχανισμών κοινωνικής καταστολής. Δυνάμεις έτοιμες να πραγματοποιήσουν κάθε είδους προβοκάτσιες και πραξικοπήματα προκειμένου να αποτραπεί η κυβερνητική συμμετοχή του ισχυρότερου κομμουνιστικού κόμματος της δύσης. Ήταν η εποχή που το ΙΚΚ έφτασε να είναι ακόμα και εκλογικά το ισχυρότερο κόμμα της Ιταλίας, ενώ πολλοί χριστιανοδημοκράτες θεωρούσαν λογικό να συγκυβερνάνε μαζί του. Από την άλλη, είναι γνωστές οι κοινές δράσεις και συνεργασία του ιταλικού παρακράτους με τη μαφία. Οι δολοφονίες πολιτικών τους αντιπάλων. Τα δεκάδες σχέδια πραξικοπήματος, όπως αυτό που ονομάστηκε «Κόκκινη Προβιά». Τέλος, μεγάλη ειδικότητα των μυστικών υπηρεσιών και του παρακράτους στην Ιταλία ήταν η αξιοποίηση τμημάτων της αυτονομίας. Η τελευταία ήταν ένας χώρος αυθεντικός και πολιτικά άκρως ενδιαφέρων, αλλά, επίσης και ιδιαίτερα ευάλωτος.Η Αθήνα ξεχωρίζει από τις ελληνικές πόλεις. Έχει σχεδόν το 40% του πληθυσμού της χώρας και είναι αναμφισβήτητα η πόλη πολιτικό κέντρο της. Τόσο των πολιτικών θεσμών, όσο και των κινημάτων. Είναι πρωτεύουσα μιας χώρας στην οποία οι πολιτικοί και οικονομικοί μηχανισμοί στήριξης του γερμανού κατακτητή, οι δοσίλογοι και κουκουλοφόροι, οι μαυραγορίτες και οι συνεργάτες των ταγμάτων ασφαλείας, όλοι πέρασαν στην υπηρεσία του ανώμαλου καθεστώτος της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Ανάλογες δυνάμεις τράφηκαν και στη διάρκεια της χούντας. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έχει μεγάλη αρνητική παράδοση σε μηχανισμούς υποτέλειας και παρακράτους. Ταυτόχρονα, τα παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών δεν είχαν να ζηλέψουν σε τίποτα από εκείνα της Ιταλίας. Όλα αυτά αποτελούν τη βάση ύπαρξης στη χώρα μας ενός ισχυρού, με ιστορική συνέχεια, παρακράτους, που ουδέποτε ξηλώθηκε. Αυτό το παρακράτος μπορεί άτυπα να υπηρετεί μηχανισμούς του κράτους σε έκτακτες για το τελευταίο καταστάσεις.Σήμερα που χάνεται η κυριαρχία της χώρας, περιορίζεται η δημοκρατία, σπάει το κοινωνικό κράτος και κάποιοι θέλουν να ποδηγετήσουν το κράτος δικαίου, όλο και περισσότερο το Ελληνικό κράτος τείνει να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά κράτους εκτάκτου ανάγκης. Πρόκειται για τα κάλλιστα θεμέλια «άνθησης» του παρακράτους, αφού μια τέτοια εξέλιξη αυξάνει τα περιθώρια ενδυνάμωσης του χαφιεδισμού και της εσωτερικής λειτουργίας των μυστικών υπηρεσιών.Όλο αυτό το σύστημα του κράτους εκτάκτου ανάγκης και παρακράτους θα χρησιμοποιήσει στην εποχή της κρίσης κάθε μορφή και μέθοδο να αμαυρώσει κόμματα, πολιτικές κινήσεις και πρόσωπα. Να γεννήσει φόβους και συγχύσεις. Να διεισδύσει σε κινητοποιήσεις νέων που πιστεύουν ότι οι κουκούλες είναι η απάντηση στην κρατική βία. Να πλασάρει στις γραμμές τους «πρεζάκιδες» Να τους «δώσει ιδέες», «προσανατολισμό» και «μέσα». Το παρακράτος επιθυμεί να δημιουργεί θερμοκήπια που να δικαιολογούν την μεταλλαγή του κράτους δικαίου σε κράτος έκτακτης ανάγκης.
πηγη epirusgate
Στις μεγαλουπόλεις στήνονται πυρκαγιές συχνά από περιθωριοποιημένους πληθυσμούς. Συγκρούσεις προκύπτουν σε ακόμα περισσότερες. Οι πόλεις, όμως, που βλέπουν κουκουλοφόρους που στόχος τους είναι η αναστάτωση, το κτύπημα και η εξύβριση φιλειρηνικών διαδηλώσεων είναι οι ιταλικές, το Βερολίνο, και από τις ελληνικές κύρια η Αθήνα. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι ιστορικά υπήρξαν πόλεις με ισχυρά οργανωμένο παρακράτος.Το Βερολίνο υπήρχε μια πόλη διαχωρισμένη ανάμεσα στο 1948 και το 1990. Μάλιστα, από το 1960 ο διαχωρισμός αυτός τοιχοποιήθηκε. Σε αυτό το ιστορικά κομβικό μέρος του κόσμου, παιζόταν, συχνά με ακραίες μορφές, το παιχνίδι του ψυχρού πολέμου. Εδώ συγκρουόντουσαν οι δύο Γερμανίες. Το Βερολίνο ήταν το προχωρημένο φυλάκιο των δύο υπερδυνάμεων της εποχής του ψυχρού πολέμου, ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση. Εδώ ήταν οι φωλιές της κατασκοπίας και των παραμηχανισμών των δύο ανταγωνιστικών συστημάτων. Οι σημερινές κατά καιρούς άγριες συμπλοκές στις διαδηλώσεις του Βερολίνου έχουν τμήμα των ριζών τους σε αυτές τις εποχές.Οι πόλεις της Ιταλίας, που είχαν γίνει στο παρελθόν η σκηνή των μαζικών κινημάτων αυτονομίας από τα οποία ξεπήδησε και η τρομοκρατία των κόκκινων ταξιαρχιών, χαρακτηριζόντουσαν, ταυτόχρονα, από την ύπαρξη των πιο σκοτεινών δυνάμεων της Ιταλίας, αλλά και του ΝΑΤΟ, καθώς και παραστρατιωτικών οργανώσεων και μηχανισμών κοινωνικής καταστολής. Δυνάμεις έτοιμες να πραγματοποιήσουν κάθε είδους προβοκάτσιες και πραξικοπήματα προκειμένου να αποτραπεί η κυβερνητική συμμετοχή του ισχυρότερου κομμουνιστικού κόμματος της δύσης. Ήταν η εποχή που το ΙΚΚ έφτασε να είναι ακόμα και εκλογικά το ισχυρότερο κόμμα της Ιταλίας, ενώ πολλοί χριστιανοδημοκράτες θεωρούσαν λογικό να συγκυβερνάνε μαζί του. Από την άλλη, είναι γνωστές οι κοινές δράσεις και συνεργασία του ιταλικού παρακράτους με τη μαφία. Οι δολοφονίες πολιτικών τους αντιπάλων. Τα δεκάδες σχέδια πραξικοπήματος, όπως αυτό που ονομάστηκε «Κόκκινη Προβιά». Τέλος, μεγάλη ειδικότητα των μυστικών υπηρεσιών και του παρακράτους στην Ιταλία ήταν η αξιοποίηση τμημάτων της αυτονομίας. Η τελευταία ήταν ένας χώρος αυθεντικός και πολιτικά άκρως ενδιαφέρων, αλλά, επίσης και ιδιαίτερα ευάλωτος.Η Αθήνα ξεχωρίζει από τις ελληνικές πόλεις. Έχει σχεδόν το 40% του πληθυσμού της χώρας και είναι αναμφισβήτητα η πόλη πολιτικό κέντρο της. Τόσο των πολιτικών θεσμών, όσο και των κινημάτων. Είναι πρωτεύουσα μιας χώρας στην οποία οι πολιτικοί και οικονομικοί μηχανισμοί στήριξης του γερμανού κατακτητή, οι δοσίλογοι και κουκουλοφόροι, οι μαυραγορίτες και οι συνεργάτες των ταγμάτων ασφαλείας, όλοι πέρασαν στην υπηρεσία του ανώμαλου καθεστώτος της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Ανάλογες δυνάμεις τράφηκαν και στη διάρκεια της χούντας. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έχει μεγάλη αρνητική παράδοση σε μηχανισμούς υποτέλειας και παρακράτους. Ταυτόχρονα, τα παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών δεν είχαν να ζηλέψουν σε τίποτα από εκείνα της Ιταλίας. Όλα αυτά αποτελούν τη βάση ύπαρξης στη χώρα μας ενός ισχυρού, με ιστορική συνέχεια, παρακράτους, που ουδέποτε ξηλώθηκε. Αυτό το παρακράτος μπορεί άτυπα να υπηρετεί μηχανισμούς του κράτους σε έκτακτες για το τελευταίο καταστάσεις.Σήμερα που χάνεται η κυριαρχία της χώρας, περιορίζεται η δημοκρατία, σπάει το κοινωνικό κράτος και κάποιοι θέλουν να ποδηγετήσουν το κράτος δικαίου, όλο και περισσότερο το Ελληνικό κράτος τείνει να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά κράτους εκτάκτου ανάγκης. Πρόκειται για τα κάλλιστα θεμέλια «άνθησης» του παρακράτους, αφού μια τέτοια εξέλιξη αυξάνει τα περιθώρια ενδυνάμωσης του χαφιεδισμού και της εσωτερικής λειτουργίας των μυστικών υπηρεσιών.Όλο αυτό το σύστημα του κράτους εκτάκτου ανάγκης και παρακράτους θα χρησιμοποιήσει στην εποχή της κρίσης κάθε μορφή και μέθοδο να αμαυρώσει κόμματα, πολιτικές κινήσεις και πρόσωπα. Να γεννήσει φόβους και συγχύσεις. Να διεισδύσει σε κινητοποιήσεις νέων που πιστεύουν ότι οι κουκούλες είναι η απάντηση στην κρατική βία. Να πλασάρει στις γραμμές τους «πρεζάκιδες» Να τους «δώσει ιδέες», «προσανατολισμό» και «μέσα». Το παρακράτος επιθυμεί να δημιουργεί θερμοκήπια που να δικαιολογούν την μεταλλαγή του κράτους δικαίου σε κράτος έκτακτης ανάγκης.
πηγη epirusgate
