7:33 π.μ.
karditsa-city
Σοφία Βούλτεψη
Όπως τα ζευγάρια που έχουν χωρίσει από κλίνης, αλλά αποφασίζουν να ζήσουν συμβατικά μαζί για… χάρη των παιδιών και για να κλείσουν τα στόματα φίλων και γνωστών υποκρίνονται οργανώνοντας ένα μεγάλο πάρτι με μπόλικες τρυφερές σκηνές, συμπεριφέρονται από χθες Μέρκελ και Σαρκοζί.
Γνωρίζουν ότι το πρόβλημά τους δεν θα λυθεί ποτέ ριζικά, γιατί οι διαφωνίες είναι βαθιές, αλλά συνεχίζουν να παίζουν θέατρο και… όσο πάει.
Για το δίδυμο του γαλλογερμανικού άξονα, ελλοχεύει και ένας επιπλέον κίνδυνος που ακούει στο όνομα «εκλογές», προσθέτοντας νέα στοιχεία αβεβαιότητας στο θολό κοινό μέλλον τους.
Σύμφωνα με όσα είπαν οι δυο τους χθες χαριεντιζόμενοι ενώπιον των δημοσιογράφων στην κοινή συνέντευξη Τύπου, μιλούν «με την ίδια φωνή» και έχουν «πλήρη συνείδηση των ευθυνών τους», υποσχόμενοι φιλόδοξες και βιώσιμες απαντήσεις στην κρίση χρέους, κατά την αυριανή σύνοδο κορυφής, που συγκαλείται πριν κλείσουν τρεις ημέρες από την προηγούμενη.
Το παρελθόν δεν προοιωνίζεται ένα ανέφελο μέλλον. Η ευρωπαϊκή ηγεσία προσπαθεί να βρει λύσεις εδώ και έναν χρόνο και κάθε φορά η λύση που προκρίνεται αποδεικνύεται χειρότερη από την προηγούμενη και επιδεινώνει την κατάσταση.
Στις 11 και στις 25 Μαρτίου αποφάσισαν την είσοδο των ιδιωτών στο ελληνικό χρέος και έκτοτε ξεκίνησε ένα ντόμινο καταστροφικών εξελίξεων.
Ακολούθησαν οι αποφάσεις της 12ης και 21ης Ιουλίου, που στην ουσία ακύρωναν τις προηγούμενες και που τελικά δεν εφαρμόστηκαν ποτέ και ακυρώθηκαν και αυτές μετά από έναν μαραθώνιο υπερψήφισής τους από τα κοινοβούλια των χωρών-μελών της ευρωζώνης, που είχε μάλιστα ως συνέπεια και την πτώση μιας κυβέρνησης – αυτής της Σλοβακίας.
Χθες, αποφάνθηκαν πως οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου είναι νεκρές. Και ετοιμάζονται να μας παρουσιάσουν ως… πλάκες του Μωυσή, τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου.
Παράλληλα, καταλήγουν πως ούτε οι ευρωπαϊκές συνθήκες καλύπτουν πλέον το ευρωπαϊκό οικοδόμημα – μιλάμε για τις συνθήκες που επίσης είδαν και έπαθαν οι ευρωπαϊκές χώρες να τις επικυρώσουν, σε κάποιες περιπτώσεις μετά από αλλεπάλληλα δημοψηφίσματα.
Για την Ελλάδα, αυτό που μαγειρεύουν είναι ένα βαθύ «κούρεμα». Με σκληρό και άτεγκτο τρόπο η κ. Μέρκελ, πασπαλισμένο με γαλατική ευγένεια από τον κ. Σαρκοζί.
Ο τελευταίος, όπως ο σύζυγος που προσπαθεί να καταδείξει πως πηγή των δεινών είναι τα «άτακτα παιδιά» που διατάραξαν την γαλήνη του ζευγαριού και αναστάτωσαν τη ζωή του, είπε χθες πως ορισμένες χώρες δεν έπρεπε να μπουν στη ζώνη του ευρώ και πως τώρα αυτοί (οι πάντα στοργικοί γονείς, που μέχρι προχθές χρέωναν τα τέκνα τους για να τους προσφέρουν δωράκια), είναι αναγκασμένοι να λαμβάνουν αποφάσεις, ενώ δεν έχουν εκλεγεί στις χώρες για λογαριασμό των οποίων αποφασίζουν.
Από την πλευρά της, η Άγκελα, όπως με οικειότητα την αποκαλούσε ο Νικολά μπροστά στις κάμερες, είπε πως η σημερινή κρίση χρέους είναι το αποτέλεσμα πολλών δεκαετιών, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να ενισχυθούν οι μηχανισμοί ελέγχου στην ευρωζώνη.
Αλλά παρέμεινε δογματικά προσκολλημένη στον ιδρυτικό νόμο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε αντίθεση με το Παρίσι που θέλει να δει τον EFSF να μετατρέπεται σε τράπεζα, ώστε να μπορεί να δανείζεται από αυτήν.
Επ’ αυτού, συμφωνία δεν υπήρξε και το Βερολίνο επιβλήθηκε στο Παρίσι – αν και συμφωνούν πως αύριο πρέπει να υπάρξει συμφωνία «που θα καθησυχάσει τις αγορές».
Ο ίδιος ο Σαρκοζί ομολόγησε ότι εγκατέλειψε την ιδέα της χρηματοδότησης του EFSF από την ΕΚΤ, λέγοντας πως Γερμανία και Γαλλία συμφώνησαν ότι «η ΕΚΤ πρέπει να παραμείνει ανεξάρτητη».
Συμφωνούν επίσης ότι, με δεδομένο ότι οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου είναι νεκρές (με ευθύνη όλων και κυρίως της ελληνικής κυβέρνησης που υπέγραψε και μετά πήγε για μπάνιο), η Αθήνα χρειάζεται περαιτέρω «κούρεμα», αλλά επιμένουν πως και αυτό πρέπει να είναι εθελοντικό (για να μην υπάρξει πιστωτικό γεγονός).
Χωρίς, όμως, να εξηγούν πώς είναι δυνατόν ένας πιστωτής να δεχθεί με την ελεύθερη βούλησή του να χάσει τα μισά λεφτά του. Και κυρίως η κ. Μέρκελ, που μιλά πλέον ανοιχτά για «κούρεμα» της τάξης του 50%, αδιαφορώντας για τις οδυνηρές συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης στον ελληνικό λαό.
Συμφώνησαν επίσης, πως ο ανά τρίμηνο περιοδικός έλεγχος από την τρόικα αποδείχθηκε ατελέσφορος και ότι είναι ανάγκη να παραμείνουν συνεχώς οι ελεγκτές στην Αθήνα, ώστε να είναι παρόντες ανά πάσα στιγμή, δρώντας τόσο προληπτικά, όσο και κατασταλτικά.
Μέρκελ και Σαρκοζί, δεσμεύτηκαν επίσης να ξεκινήσουν τις διαδικασίες για την επιβολή φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές (Φόρος Τόμπιν), καθώς, όπως είπε ο Γάλλος Πρόεδρος, «είναι υποχρέωση ηθική, πολιτική και οικονομική».
Μέχρι αύριο, τα παζάρια θα συνεχιστούν, καθώς η πληγή που άνοιξε στις 11 Μαρτίου, όχι μόνο δεν κλείνει με το βαθύ «κούρεμα», αλλά και υπάρχει κίνδυνος να κακοφορμίσει.
πηγη elzoni
Όπως τα ζευγάρια που έχουν χωρίσει από κλίνης, αλλά αποφασίζουν να ζήσουν συμβατικά μαζί για… χάρη των παιδιών και για να κλείσουν τα στόματα φίλων και γνωστών υποκρίνονται οργανώνοντας ένα μεγάλο πάρτι με μπόλικες τρυφερές σκηνές, συμπεριφέρονται από χθες Μέρκελ και Σαρκοζί.Γνωρίζουν ότι το πρόβλημά τους δεν θα λυθεί ποτέ ριζικά, γιατί οι διαφωνίες είναι βαθιές, αλλά συνεχίζουν να παίζουν θέατρο και… όσο πάει.
Για το δίδυμο του γαλλογερμανικού άξονα, ελλοχεύει και ένας επιπλέον κίνδυνος που ακούει στο όνομα «εκλογές», προσθέτοντας νέα στοιχεία αβεβαιότητας στο θολό κοινό μέλλον τους.
Σύμφωνα με όσα είπαν οι δυο τους χθες χαριεντιζόμενοι ενώπιον των δημοσιογράφων στην κοινή συνέντευξη Τύπου, μιλούν «με την ίδια φωνή» και έχουν «πλήρη συνείδηση των ευθυνών τους», υποσχόμενοι φιλόδοξες και βιώσιμες απαντήσεις στην κρίση χρέους, κατά την αυριανή σύνοδο κορυφής, που συγκαλείται πριν κλείσουν τρεις ημέρες από την προηγούμενη.
Το παρελθόν δεν προοιωνίζεται ένα ανέφελο μέλλον. Η ευρωπαϊκή ηγεσία προσπαθεί να βρει λύσεις εδώ και έναν χρόνο και κάθε φορά η λύση που προκρίνεται αποδεικνύεται χειρότερη από την προηγούμενη και επιδεινώνει την κατάσταση.
Στις 11 και στις 25 Μαρτίου αποφάσισαν την είσοδο των ιδιωτών στο ελληνικό χρέος και έκτοτε ξεκίνησε ένα ντόμινο καταστροφικών εξελίξεων.
Ακολούθησαν οι αποφάσεις της 12ης και 21ης Ιουλίου, που στην ουσία ακύρωναν τις προηγούμενες και που τελικά δεν εφαρμόστηκαν ποτέ και ακυρώθηκαν και αυτές μετά από έναν μαραθώνιο υπερψήφισής τους από τα κοινοβούλια των χωρών-μελών της ευρωζώνης, που είχε μάλιστα ως συνέπεια και την πτώση μιας κυβέρνησης – αυτής της Σλοβακίας.
Χθες, αποφάνθηκαν πως οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου είναι νεκρές. Και ετοιμάζονται να μας παρουσιάσουν ως… πλάκες του Μωυσή, τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου.
Παράλληλα, καταλήγουν πως ούτε οι ευρωπαϊκές συνθήκες καλύπτουν πλέον το ευρωπαϊκό οικοδόμημα – μιλάμε για τις συνθήκες που επίσης είδαν και έπαθαν οι ευρωπαϊκές χώρες να τις επικυρώσουν, σε κάποιες περιπτώσεις μετά από αλλεπάλληλα δημοψηφίσματα.
Για την Ελλάδα, αυτό που μαγειρεύουν είναι ένα βαθύ «κούρεμα». Με σκληρό και άτεγκτο τρόπο η κ. Μέρκελ, πασπαλισμένο με γαλατική ευγένεια από τον κ. Σαρκοζί.
Ο τελευταίος, όπως ο σύζυγος που προσπαθεί να καταδείξει πως πηγή των δεινών είναι τα «άτακτα παιδιά» που διατάραξαν την γαλήνη του ζευγαριού και αναστάτωσαν τη ζωή του, είπε χθες πως ορισμένες χώρες δεν έπρεπε να μπουν στη ζώνη του ευρώ και πως τώρα αυτοί (οι πάντα στοργικοί γονείς, που μέχρι προχθές χρέωναν τα τέκνα τους για να τους προσφέρουν δωράκια), είναι αναγκασμένοι να λαμβάνουν αποφάσεις, ενώ δεν έχουν εκλεγεί στις χώρες για λογαριασμό των οποίων αποφασίζουν.
Από την πλευρά της, η Άγκελα, όπως με οικειότητα την αποκαλούσε ο Νικολά μπροστά στις κάμερες, είπε πως η σημερινή κρίση χρέους είναι το αποτέλεσμα πολλών δεκαετιών, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να ενισχυθούν οι μηχανισμοί ελέγχου στην ευρωζώνη.
Αλλά παρέμεινε δογματικά προσκολλημένη στον ιδρυτικό νόμο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε αντίθεση με το Παρίσι που θέλει να δει τον EFSF να μετατρέπεται σε τράπεζα, ώστε να μπορεί να δανείζεται από αυτήν.
Επ’ αυτού, συμφωνία δεν υπήρξε και το Βερολίνο επιβλήθηκε στο Παρίσι – αν και συμφωνούν πως αύριο πρέπει να υπάρξει συμφωνία «που θα καθησυχάσει τις αγορές».
Ο ίδιος ο Σαρκοζί ομολόγησε ότι εγκατέλειψε την ιδέα της χρηματοδότησης του EFSF από την ΕΚΤ, λέγοντας πως Γερμανία και Γαλλία συμφώνησαν ότι «η ΕΚΤ πρέπει να παραμείνει ανεξάρτητη».
Συμφωνούν επίσης ότι, με δεδομένο ότι οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου είναι νεκρές (με ευθύνη όλων και κυρίως της ελληνικής κυβέρνησης που υπέγραψε και μετά πήγε για μπάνιο), η Αθήνα χρειάζεται περαιτέρω «κούρεμα», αλλά επιμένουν πως και αυτό πρέπει να είναι εθελοντικό (για να μην υπάρξει πιστωτικό γεγονός).
Χωρίς, όμως, να εξηγούν πώς είναι δυνατόν ένας πιστωτής να δεχθεί με την ελεύθερη βούλησή του να χάσει τα μισά λεφτά του. Και κυρίως η κ. Μέρκελ, που μιλά πλέον ανοιχτά για «κούρεμα» της τάξης του 50%, αδιαφορώντας για τις οδυνηρές συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης στον ελληνικό λαό.
Συμφώνησαν επίσης, πως ο ανά τρίμηνο περιοδικός έλεγχος από την τρόικα αποδείχθηκε ατελέσφορος και ότι είναι ανάγκη να παραμείνουν συνεχώς οι ελεγκτές στην Αθήνα, ώστε να είναι παρόντες ανά πάσα στιγμή, δρώντας τόσο προληπτικά, όσο και κατασταλτικά.
Μέρκελ και Σαρκοζί, δεσμεύτηκαν επίσης να ξεκινήσουν τις διαδικασίες για την επιβολή φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές (Φόρος Τόμπιν), καθώς, όπως είπε ο Γάλλος Πρόεδρος, «είναι υποχρέωση ηθική, πολιτική και οικονομική».
Μέχρι αύριο, τα παζάρια θα συνεχιστούν, καθώς η πληγή που άνοιξε στις 11 Μαρτίου, όχι μόνο δεν κλείνει με το βαθύ «κούρεμα», αλλά και υπάρχει κίνδυνος να κακοφορμίσει.
πηγη elzoni
