Συζητήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την ανασυγκρότηση των φορέων κοινωνικής αλληλεγγύης. Στην συνεδρίαση συμμετείχε και μίλησε ο Βουλευτής Καρδίτσας της Ν.Δ., κ. Κωνσταντίνος Τσιάρας.
Τα κυριότερα σημεία της ομιλίας του κ. Τσιάρα έχουν ως εξής:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
στη σκιά μιας εξαιρετικά δύσκολης πραγματικότητας η Κυβέρνηση επιχειρεί να νομοθετήσει για κάποια ζητήματα που αφορούν γενικότερα στο χώρο της υγείας. Θα περιμέναμε επομένως ένα νομοσχέδιο ανατροπών και όχι ένα νομοσχέδιο, το οποίο υπαγορεύεται από τις υφιστάμενες δημοσιονομικές ανάγκες.
Η ανασυγκρότηση του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης θα είχε πολύ μεγαλύτερη αξία, αν πράγματι προσαρμόζονταν στις παραμέτρους των αναγκών του σήμερα και δημιουργούσε ένα πλαίσιο αποδοτικής λειτουργίας των φορέων κοινωνικής αλληλεγγύης. Η απλή διοικητική υπαγωγή όλων αυτών των φορέων στα νοσοκομεία περισσότερο μας παραπέμπει στην αδυναμία χρηματοδότησής τους, άρα και της σωστής λειτουργίας τους, παρά σε μία πραγματική προσπάθεια ανασυγκρότησης τους, ώστε να λειτουργήσουν με επάρκεια, ανταποκρινόμενοι πλήρως στον ρόλο τους. Για αυτό το νομοσχέδιο είναι χαμηλών προσδοκιών. Πρόκειται απλά για ένα τακτοποιητικό νομοσχέδιο, που αποφεύγει τις μεγάλες ανατροπές, όπως αυτό αποδεικνύεται και μέσα από τις υπόλοιπες ρυθμίσεις, οι οποίες με τη σειρά τους, δυστυχώς, δεν επιτυγχάνουν σπουδαία πράγματα.
Ένα θετικό βήμα, βεβαίως, είναι η θέσπιση του Μητρώου Δικαιούχων Κοινωνικών και Προνοιακών Επιδομάτων. Ωστόσο και αυτό χωλό, όταν ήδη συζητείται η οριοθέτηση του επιδόματος για τις πολύτεκνες οικογένειες με βάση το εισόδημά τους. Πού είναι τελικά η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας μας; Πού είναι οι μεγάλες υποσχέσεις όλων των πολιτικών, όλων των κυβερνήσεων του παρελθόντος, απέναντι στις πολύτεκνες οικογένειες.
Όσον αφορά τη συμμετοχή των γιατρών του ΕΟΠΥΥ στην ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων, κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι λίγο ή πολύ τα ακούσατε από όλους τους συναδέλφους, και κυρίως από τους συναδέλφους της Συμπολίτευσης. Πρέπει, επιτέλους, ως Πολιτεία να επιλέξουμε τι ακριβώς θέλουμε να κάνουμε με το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Θα το υποστηρίξουμε ως δομή του κοινωνικού κράτους και με ποιους τρόπους; Υπηρετείται αλήθεια η προοπτική ενός συγκεκριμένου και σταθερού Εθνικού Συστήματος Υγείας, εάν κάποιοι γιατροί περιστασιακά προσφέρουν ιατρικές υπηρεσίες εντός των νοσοκομείων; Γνωρίζεται άλλωστε πολύ καλά, πως πολλοί γιατροί θα αρνηθούν τη συμμετοχή τους στον ΕΟΠΥΥ, όταν προωθείται η πρακτική της αμοιβής με μικρή πάγια αντιμισθία και όχι κατά πράξη και κατά περίπτωση. Αυτές οι επιλογές είναι βέβαιο, πως θα λειτουργήσουν και πάλι εις βάρος της ελληνικής Πολιτείας, εις βάρος του ΕΟΠΥΥ, εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και σε τελική ανάλυση εις βάρος του πολίτη.
Τέλος, θα ήθελα να κάνω ακόμα μία επισήμανση, η οποία αφορά το νομοσχέδιο. Η χορήγηση άδειας άσκησης ιατρικού και οδοντιατρικού επαγγέλματος από τον Ιατρικό και τον Οδοντιατρικό Σύλλογο αντίστοιχα, προφανώς γεννά πάρα πολλά ερωτηματικά. Και αυτό, γιατί τα συγκεκριμένα νομικά πρόσωπα θα μπορούσαν να είναι συνομιλητές της Πολιτείας, αλλά άποψή μου είναι ότι η άδεια άσκησης του επαγγέλματος του γιατρού ή του οδοντιάτρου πρέπει να δίνεται θεσμικά από την ίδια την Πολιτεία, η οποία πρέπει να είναι και η μόνη υπεύθυνη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο συγκέντρωσε την αντίθεση του συνόλου σχεδόν των φορέων που ήρθαν και μίλησαν στην Επιτροπή, η αίσθησή μου είναι ότι συγκεντρώνει και μία σοβαρή αντίθεση ακόμα και εκ μέρους των συναδέλφων της Πλειοψηφίας. Και το πρόβλημα το οποίο υπάρχει, ξέρουμε πάρα πολύ καλά, πως δεν αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Αφορά σχεδόν το σύνολο των νομοθετικών πρωτοβουλιών της παρούσης Κυβέρνησης.
Είναι κοινώς παραδεκτό, πως η υλοποίηση όλων των επιχειρούμενων αλλαγών είναι εξαιρετικά δύσκολη. Διότι με τις πολιτικές σας επιλογές έχετε αποδιοργανώσει πλήρως τον δημόσιο τομέα. Δεν υπάρχει σήμερα κράτος με την έννοια των οργανωμένων και λειτουργικών δημοσίων υπηρεσιών, που να μπορεί να υλοποιεί τις όποιες επιλογές της κυβέρνησης, ώστε όσα σχεδιάζονται και νομοθετούνται να τα βλέπουμε να γίνονται πράξη μέρα με τη μέρα. Ταυτόχρονα νομοθετικές πρωτοβουλίες, όπως αυτή που συζητούμε, συρρικνώνουν διαρκώς το κοινωνικό κράτος. Δυστυχώς, όσα γίνονται αποκλειστικά κάτω από το πρίσμα μίας συγκεκριμένης δημοσιονομικής ανάγκης, το μόνο το οποίο καταφέρνουν να επιτύχουν είναι να επιβεβαιώσουν την αδυναμία της Πολιτείας να σταθεί αξιόπιστη, σοβαρή, συνεπής και αρωγός απέναντι στην κοινωνία, απέναντι σε κοινωνικές ομάδες που πραγματικά το έχουν ανάγκη, απέναντι στους πολίτες.
Σας ευχαριστώ πολύ.»