9:17 π.μ.
karditsa-city
Εμείς κρίνουμε τις αποφάσεις και των δύο συνόδων. Και της Κυριακής και τη χτεσινή. Διότι είναι απολύτως συνδεδεμένες μεταξύ τους μιας και την Κυριακή αποφασίστηκε η αναθεώρηση του συμφώνου του ευρώ, ζητήματα που έχουν σχέση με την οικονομική διακυβέρνηση, θέματα ισοσκελισμένων προϋπολογισμών κλπ. Δηλαδή εξαγγέλθηκε μια νέα σφοδρή επίθεση σε βάρος του βιοτικού επιπέδου, των μισθών, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των λαών και της Ελλάδας και όλης της Ευρώπης. Και αυτά ήταν ένα το κρατούμενο για να προχωρήσουν στη χθεσινή σύνοδο, με την οποία αποφασίστηκε η πτώχευση της Ελλάδας και όλα τα άλλα είναι κοροϊδία για τον λαό.
Είναι ελεγχόμενη πτώχευση που κατά τη γνώμη μας μπορεί να εξελιχθεί και σε ανεξέλεγκτη πτώχευση, παίρνοντας υπόψη ότι η ευρωζώνη θα βρεθεί σε πιο βαθιά κρίση και ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει την αλήθεια για να έχει την άμεση ετοιμότητα της αντεπίθεσης, όπως εμείς συνηθίζουμε να λέμε και βεβαίως το εννοούμε.
Τι αποφασίστηκε χτες; Έγινε ένας συμβιβασμός ανάμεσα στα διάφορα κράτη της ΕΕ και στη διεθνή ένωση των τραπεζών. Είναι ένας συμβιβασμός ο οποίος δεν πρόκειται να λύσει ούτε το θέμα της κρίσης, ούτε το θέμα της ανάπτυξης. Αντίθετα θα έχουμε επιβράδυνση της ανάπτυξης και πάνω απ' όλα μέτρα πρωτόγνωρα σε βάρος όλων των λαών της ευρωζώνης, όλων των λαών της Ευρώπης και μέσα εκεί βρίσκεται και η Ελλάδα.
Ο πρωθυπουργός είπε ότι μας χάρισαν 100 δις στην πραγματικόητα «κούρεψαν», έγινε η πτώχευση κατά 100 δις, ενώ την ίδια ώρα η Ελλάδα δανείζεται 130 δις, συν τα 110 που είχαμε πάρει με το μνημόνιο, σύνολο 240 δις. Αν λάβουμε υπόψη ότι δεν κουρεύεται το σύνολο του χρέους, αλλά ένα μέρος, το χρέος παραμένει υψηλό.
Δεν έχουμε κρίση χρέους. Αυτό πρέπει ο ελληνικός λαός να ξαναβάλει στο μυαλό του, να σκεφτεί, να προβληματιστεί με τη θέση του ΚΚΕ ότι η κρίση έχει σχέση με την υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, αυτή έφερε τα χρέη και τα ελλείμματα και βεβαίως τα νέα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα.
Τι προβλέπουμε ως εξέλιξη; Η κρίση όπως είπαμε θα βαθύνει. Διαμορφώνονται στο πλαίσιο της ευρωζώνης και της Ευρώπης δύο αντιμαχόμενοι πόλοι. Που σημαίνει ότι θα ενταθεί η ανισόμετρη ανάπτυξη, θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη η απόκλιση μέσα στην ΕΕ και ιδιαίτερα στην ευρωζώνη. Όλα αυτά θα τα γυρίσουν και τα γυρνάνε σε βάρος των λαών. Κάθε φαινόμενο που υπάρχει μέσα στην ευρωζώνη απ' τη φύση του στρέφεται σε βάρος των λαών και γεννάει νέα μέτρα, αλλεπάλληλα μέτρα. Ο ένας πόλος είναι η Γερμανία με τις σύμμαχες χώρες, ο άλλος είναι η Γαλλία με τις χώρες της Μεσογείου, μιας και η Γαλλία θα βρεθεί και αυτή σε κρίση. Βεβαίως το πρόβλημα δεν είναι γεωγραφικό, όπως το ΠΑΣΟΚ μια ζωή μας έλεγε, Βορράς και Νότος και δεν είναι της ώρας βεβαίως να αναπτύξουμε το ζήτημα.
Θεωρούμε ψευδεπίγραφη και άνευ ουσίας την αντίθεση με την έννοια ότι δεν έχει ουσία για τον λαό η αντίθεση που ανακύπτει ανάμεσα στις απώλειες των τραπεζών, ελληνικών και άλλων και στις κυβερνήσεις, τα κράτη που αποφάσισαν το κούρεμα κατά 50% και με το οποίο πλήττουν από μια πρώτη ματιά το τραπεζικό κεφάλαιο. Και λέμε ότι είναι ψευδεπίγραφη και ανούσια αυτή η αντίθεση για τον εξής λόγο. Πρόκειται καταρχήν για τμήματα της μιας και ενιαίας αστικής τάξης που εχθρεύεται μονίμως τον λαό. Δεύτερον, οι ελληνικές τράπεζες θα χρηματοδοτηθούν με 30 δις. Ενδεχομένως απ' το παράθυρο να πάρουν κι άλλα. Το ότι θα μεγαλώσει η κρατική παρέμβαση δεν λέει τίποτα. Και 100% να ήταν οι τράπεζες στο κράτος την ίδια πολιτική θα είχαν απέναντι στον λαό, αλλά όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός πια σαφέστατα η μερική κρατικοποίηση θα οδηγήσει στην εξυγίανση των τραπεζών. Τα σπασμένα του κουρέματος θα τα πληρώσει ο λαός και τα μερίδια των τραπεζών θα δοθούν σε τράπεζες χωρών της ΕΕ και ενδεχομένως όχι μόνο.
Θεωρούμε ψευδεπίγραφη και ανούσια την αντιπαράθεση αν στις τράπεζες θα έχουμε Έλληνα διευθυντή ή ξένο. Για τον λαό δεν έχει καμία σημασία, σημασία έχει ότι απέναντι του έχει όλα τα τμήματα του κεφαλαίου, βιομηχανικό, εφοπλιστικό, τραπεζικό, μεγαλέμπορους. Μπορεί μεταξύ τους να έχουν αντιθέσεις, αλλά είναι απολύτως ενωμένοι όταν πρόκειται να αδειάσουν τις τσέπες του λαού και να πλήξουν τα δικαιώματά του. Ακόμα και το δικαίωμά του να παλεύει με όλες τις μορφές πάλης.
Θεωρούμε επίσης ανούσια και παραπλανητική τη συζήτηση που ανέκυψε από την πρώτη στιγμή για το θέμα της εποπτείας. Βεβαίως ο κ. Παπανδρέου μας είπε ότι θα είναι μια τεχνική βοήθεια, η κ. Μέρκελ το είπε κανονικά. Εδώ πια, οι επόπτες θα είναι καθημερινά, μέσα σε όλους τους μηχανισμούς του κράτους και δεν ξέρω και μέχρι που θα φτάσουν, μπορεί να φτάσουν και στις ηγεσίες των συνδικάτων. Γιατί λέμε ότι είναι ανούσια η αντιπαράθεση; Όχι γιατί δεν είναι πρόβλημα υπαρκτό. Όχι γιατί δεν έχουμε και ποσοτικά νέες εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά απ' τη στιγμή που η Ελλάδα, η καπιταλιστική Ελλάδα, είναι ενσωματωμένη στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και ιστορικά και σήμερα, η αστική τάξη εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα. Βεβαίως, άλλοτε τα εκχωρεί με καλύτερους ή χειρότερους όρους γι' αυτήν, όμως είναι επιλογή της και δεν έχει να κάνει με την υποτελή στάση. Είναι επιλογή της και γι' αυτό η επιλογή του ΚΚΕ και του λαού για να δώσει νόημα και ουσία στο αίτημα της λαϊκής κυριαρχίας και που ισχύει και για όλους τους λαούς πρέπει να είναι με ένα και μόνο περιεχόμενο: Λαϊκή κυριαρχία σημαίνει ο λαός να έχει στην ιδιοκτησία του τον πλούτο της χώρας. Τα μέσα παραγωγής, ό,τι υπάρχει στη χώρα από τη φύση και ό,τι έχει δημιουργηθεί με τον ιδρώτα σε συνθήκες εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Να αποφασίζει ο λαός τι και πως θα παραχθεί, όταν έχει σχέδιο κατανομής ολόκληρου του εργατικού δυναμικού σε δουλειά με δικαιώματα. Όταν συμπράττει και κάνει διεθνείς συμμαχίες που ωφελούν τον ελληνικό λαό και δημιουργούν και συνθήκες ωφέλειας και για τους λαούς των χωρών με τις οποίες συνάπτονται αυτές οι σχέσεις.
Γι' αυτό θεωρούμε ότι το πρόβλημα σήμερα είναι η στάση απέναντι στην αυξανόμενη σε δύναμη δικτατορία των μονοπωλίων. Η συμφωνία αυτή, η πτώχευση θα δημιουργήσει πιο ισχυρά μονοπώλια σε κάθε κλάδο, στην ελληνική οικονομία και βεβαίως σε όλη την Ευρώπη, και όσο πιο ισχυρά είναι τα μονοπώλια τόσο πιο επικίνδυνα είναι τα κόμματά τους, τόσο πιο επικίνδυνη και αυταρχική και κατασταλτική γίνεται και η διακυβέρνηση είτε από κυβερνήσεις συνεργασίας είτε από μονοκομματικές.
Δεν είναι η ώρα τέτοιων επιλογών για τον λαό. Ούτε να πάρει το μέρος της μιας μερίδας του κεφαλαίου εναντίον της άλλης, ούτε να είναι υπέρ της ελληνικής κηδεμονίας από το κεφάλαιο εναντίον της ξενικής. Όλα αυτά τελικά, για τον ίδιο, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, κάτι που έχει επιβεβαιωθεί. Ας δούμε και την ιστορία. Το «σχέδιο Μάρσαλ» που χαιρετίζουν σήμερα όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου και μάλιστα πολλές απ' αυτές έγραψαν στα χαρτιά τους ότι ζητούν ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ και αυτό έφερε ανάλογη εποπτεία. Όπως επίσης έχουμε και πολλά παραδείγματα στην ιστορία που τμήματα της αστικής τάξης, μερίδες της που ανήκαν σε ένα κόμμα ή και ένα αστικό κόμμα είχε μια διαφωνία για το αν οι όροι της συμφωνίας ήταν έτσι ή αλλιώς. Για παράδειγμα, όταν έγινε η συμφωνία για τις αμερικάνικες και ΝΑΤΟϊκές βάσεις υπήρχαν και αστοί πολιτικοί και αστικά κόμματα που λέγανε θέλουμε μια καλύτερη συμφωνία.
Αυτά τα επισημαίνουμε γιατί αυτή τη στιγμή πρέπει να υπάρχει ενιαία στάση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην αστική τάξη της χώρας, στην αστική τάξη την πανευρωπαϊκή και τα κόμματά της.
Αυτό το κούρεμα που αποφάσισαν, 100 δις, δεν μας τα χάρισαν, θα τα πληρώσει ο λαός πανάκριβα. Δεν οδηγεί στην άποψη «το επαχθές χρέος», «το λιγότερο επαχθές χρέος», το «νόμιμο», το «παράνομο» χρέος, προτάσεις οι οποίες είχαν μπει στη δημοσιότητα από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και από αρκετούς τεχνοκράτες ρεφορμιστές; Ορίστε ένα μέρος «χαρίστηκε» και λοιπόν; Δεν χαρίστηκε, είπαμε, το χαρίστηκε το βάζουμε σε εισαγωγικά. Ή η κρατικοποίηση των τραπεζών, σε συνθήκες δικτατορίας των μονοπωλίων, του μονοπωλιακού καπιταλισμού είναι δυνατόν να είναι προς όφελος του λαού; Ούτε η κρατικοποίηση ούτε η αποκρατικοποίηση.
Το ΚΚΕ βεβαίως θα προχωρήσει σε πιο αναλυτικές επεξεργασίες και σε επικαιροποίηση στόχων πάλης για το κίνημα, θέλουμε όμως να αναφέρουμε ένα ζήτημα ειδικά. Το κούρεμα που οδηγεί σε απώλειες όπως λένε των τραπεζών και αυτές μπορεί να είναι σε ένα τραπεζικό όμιλο 70%, σε άλλον 30 ή 40%, ανάλογα με το τι ομόλογα έχει, σκεφτείτε τις επιπτώσεις που θα έχει στα ασφαλιστικά ταμεία. Δεκάρα τσακιστή να μη δώσει ο ελληνικός λαός σε αυτά που είπε ο κ. Παπανδρέου, σ' αυτά που βγαίνουν τώρα οι προπαγανδιστές της κυβέρνησης και λένε ότι θα καλυφθούν από τη μείωση των τοκοχρεολυσίων και θα έχουμε ένα κέρδος . Λένε ψέματα 100%. Διότι έχουν 230 δις δάνειο, εφόσον στηρίξουν και θα στηρίξουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, θα έχουμε καινούργια ελλείμματα.
Τι ζητάμε εμείς για τα ταμεία. Πρώτα πρώτα προβλέπουμε ότι θα υπάρξει νέος ασφαλιστικός νόμος. Ήδη διαγράφεται απ' τις συμφωνίες της Κυριακής και εννοείται δεν θα είναι καλύτερος απ' τους προηγούμενους, θα είναι χειρότερος. Εμείς ζητάμε, η κυβέρνηση να κόψει τον λαιμό της, να δώσει εδώ και τώρα όλα τα χρήματα που χρωστάει στα ασφαλιστικά ταμεία. Πρώτον, χρωστάει σε χρηματοδότηση. Δεύτερον σε σχέση με τα ομόλογα. Εμείς υπολογίζουμε τι αντίκρισμα, τι αξία είχαν οι επενδύσεις των αποθεματικών των ταμείων σε ομόλογα όταν έγιναν πριν τόσα χρόνια και πριν την κρίση. Τι απώλειες είχαν σταδιακά, γιατί είχαν απ' το παιχνίδι του χρηματιστηρίου, τι απώλειες είχαν στην περίοδο της κρίσης, τι απώλειες είχαν με τη συμφωνία του Ιουλίου; Με τι επιτόκιο; Με το επιτόκιο που δάνειζε το ελληνικό κράτος τότε. Κι επομένως να υπολογιστούν οι απώλειες όχι λογιστικά, τυπικά, έτσι όπως κάνουν, αλλά πραγματικά και αυτά να αποδοθούν.
Αν δεν γίνει αυτό, τότε να είστε βέβαιοι οι συντάξεις θα μειωθούν παραπέρα, το ίδιο και οι όποιες κοινωνικές παροχές δίνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, που ήδη είναι ασφυκτικά πετσοκομμένες. Ιδιαίτερα για τα ασφαλιστικά ταμεία, για τις κοινωνικές παροχές, οι επιπτώσεις στην παιδεία, στους μισθούς θα είναι τραγικές, δραματικές. Αυτά τα 100 δις το κούρεμα θα τα πληρώσει ο λαός σε πολλά δισεκατομμύρια.
Πετάνε κι άλλα τυράκια στους λαούς της Ευρώπης. Ότι τώρα θα χρησιμοποιηθούν και κινέζικα κεφάλαια, θα κάνουν διαπραγματεύσεις με την Κίνα. Όπως ξέρουμε ένας απ' τους λόγους που στην ΕΕ έπεσε πολύ κάτω η τιμή της εργατικής δύναμης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες, ήταν ο ανταγωνισμός με την Κίνα και γενικά τις ασιατικές χώρες. Τώρα λοιπόν, όπως ξέρετε μπορεί να δανειστούν απ' τους ανταγωνιστές, αλλά ο ανταγωνισμός τους δεν πρόκειται να καταργηθεί. Και επιπλέον ο ανταγωνιστής που θα έρθει εδώ να δανείσει δεν πρόκειται να δανείσει με κριτήριο να προστατευθούν οι κατακτήσεις που έχουν οι λαοί, αλλά ποια θα είναι τα δικά τους κέρδη. Κι επιπλέον η όλη συζήτηση που έγινε χτες και την Κυριακή, η τοποθέτηση της κ. Μέρκελ η οποία έβαλε την Ελλάδα κάτω-κάτω, ξεκίνησε με την Ιταλία, την Ισπανία, δείχνει το εξής: Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην ευρωζώνη δεν είναι η Ελλάδα που αντιπροσωπεύει ένα πολύ μικρό ποσοστό στο ΑΕΠ, είναι η Ιταλία που έχει πολύ μεγαλύτερη δυναμική στο ΑΕΠ της Ευρώπης, η Ισπανία, η Γαλλία. Αυτές οι χώρες όπως η Ιταλία δεν είχε μνημόνιο, δεν είχε μεσοπρόθεσμο, δεν είχε πολυνομοσχέδιο, και είδατε τι έγινε αυτές τις μέρες μέσα στις συνεδριάσεις ώστε να επιβάλλουν στην Ιταλία να επισημοποιηθεί το όριο συνταξιοδότησης στα 67 γιατί ξέρουμε ότι έχει γίνει δημοψήφισμα και έχει ψηφιστεί. Στην Ισπανία ζήτησαν συνταγματικές αλλαγές. Επομένως, για τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, τη ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ., ΔΗΜ.ΑΡ. οι οποίες τα βάζουν με το πώς χειρίζεται η κυβέρνηση ορισμένα πράγματα ή κάνουν μία υψηλή και εξ απαλών ονύχων κριτική στην ΕΕ, γι' αυτούς τους λέμε τα βλέπετε; Δεν είναι ζήτημα τώρα ικανότητας διαχείρισης, τακτικής και αν οι σύμβουλοι της κυβέρνησης συμβουλεύουν σωστά ή αν η κυβέρνηση και ο Παπανδρέου είναι ικανός να αξιοποιήσει συμβουλές, η γραμμή είναι μία, βαράτε τους εργαζόμενους.
Ό,τι πήραν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο πρέπει όχι μόνο να το δώσουν πίσω αλλά πρέπει να τιμωρηθούν για τις κατακτήσεις τους. Και οπωσδήποτε θα δυναμώσει η καταστολή, η προβοκάτσια, ο αντικομμουνισμός.
Θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός έχει σήμερα πολύ περισσότερες δυνατότητες να βγάλει συμπεράσματα. Και επισημαίνουμε ακόμα κάτι. Σ' αυτή τη συμφωνία δεν έχουν γίνει γνωστές οι λεπτομέρειες και όντως ισχύει ότι οι λεπτομέρειες είναι πολύ ουσιαστικά ζητήματα, ότι δεν μπόρεσαν να λύσουν οι ανταγωνιστές μεταξύ τους σ' αυτή τη μέρα θα τα λύσουν στις λεπτομέρειες με τους τεχνοκράτες. Ε, αυτές οι λεπτομέρειες πιθανόν να φέρουν στο προσκήνιο τραγικά πράγματα κι αυτά θα έρθουν με τη μορφή νόμων, μετά την 21η Ιούλη την περίφημη σωτηρία της Ελλάδας ήρθε το πολυνομοσχέδιο, μετά το νενικήκαμεν του κ. Παπανδρέου θα πέσει βαρύς ο πέλεκυς.
Εμείς λοιπόν, βάζουμε το εξής ζήτημα, η πάλη για εφ' όλης της ύλης σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων και τα κόμματά της, η πάλη για ανατροπή αυτής της εξουσίας, η πάλη για λαϊκή εξουσία - λαϊκή οικονομία αντικειμενικά είναι περισσότερο ώριμη από ποτέ. Και πραγματικά θα είναι φοβερό και τρομερό εάν υποκειμενικά ο λαός δεν επιλέξει τον δρόμο αυτής της πάλης πολύ περισσότερο από χτες και προχτές. Είναι ώριμη αυτή η πάλη. Αν εμπλακεί μέσα σε αντιπαραθέσεις του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ, αν μπει ανάμεσα σε αντιπαραθέσεις κεντροαριστερά - κεντροδεξιά, προοδευτικές αριστερές δυνάμεις δεν ξέρω τι.
Το ζήτημα είναι: Εξουσία των μονοπωλίων με όποια μορφή κι αν πάρει αυτή ή ανατροπή αυτής της εξουσίας. Βεβαίως, αυτός ο δρόμος δεν λέμε ότι θα είναι δρόμος εύκολος, έχει εμπόδια, παγίδες, απαιτεί θυσίες, αλλά δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Και σ' αυτό τον δρόμο θα πρέπει να προσπαθήσουμε να υπάρχουν μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες του λαού.
Έφερα ένα παράδειγμα με τα ασφαλιστικά ταμεία. Απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα ένα αίτημα πρέπει να είναι αυτή τη στιγμή, αυτό που περιγράψαμε για τα ασφαλιστικά ταμεία. Και αφορά και τους ηλικιωμένους, αφορά και τους μεσήλικες, τους τριαντάρηδες, και τους έφηβους, γιατί έχουν γονείς και γιατί τα χρόνια περνούν αρκετά γρήγορα.
Βεβαίως εμείς πιστεύουμε ότι πολύ πιο γρήγορα στην Ελλάδα μπορεί να έρθει μια μεγάλη σημαντική αλλαγή όπως εμείς την περιγράφουμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να λέμε στον λαό κάθε φορά αν δεν ανατραπούν τα μονοπώλια τι θα του συμβεί.
Θα επανέλθουμε με πιο αναλυτικές και πιο σημαντικές, συλλογικές τοποθετήσεις κι απ' την ίδια την Κεντρική Επιτροπή, αλλά θεωρήσαμε αναγκαίο σήμερα να προειδοποιήσουμε έγκαιρα τον ελληνικό λαό. Όχι να φοβηθεί, όχι να αγανακτήσει, αλλά να συνειδητοποιήσει τη μια και μόνη επιλογή και η συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι όχι μοναδική, αλλά θα έλεγα αναγκαστική προϋπόθεση για μια τέτοια αντεπίθεση κατά της εξουσίας των μονοπωλίων.
