Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Η Σφραγίδα του Ναυαγίου

Η παρουσία του Πρωθυπουργού το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στα εγκαίνια της ΔΕΘ και η εξαγγελία της νέας έκτακτης εισφοράς στα ακίνητα, σφράγισαν την παταγώδη αποτυχία της κυβερνητικής πολίτικης, με τον λογαριασμό να πηγαίνει στους συνήθεις ύποπτους: τους πολίτες. Βασική αιτία του κυβερνητικού ναυαγίου  δεν είναι μόνο η υποεκτίμηση της ύφεσης, την οποία προκάλεσαν τα περιοριστικά μέτρα που υιοθετήθηκαν. Είναι και η ανικανότητα των Υπουργών της Κυβέρνησης να προωθήσουν συγκεκριμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που ήταν αναγκαίες για τη βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης και της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Οι μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές καρκινοβατούν. Ενώ, όταν επιχειρούνται παραμένουν ελλείπεις και άτολμες με αμφίβολα αποτελέσματα. Ακόμα η ελληνική κοινωνία ταλαιπωρείται από τις αστοχίες του Υπουργείου Μεταφορών στο άνοιγμα του επαγγέλματος των ΤΑΞΙ, έξι ολόκληρους μήνες μετά την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου. Δυο χρόνια κυβερνητικής θητείας δεν ήταν αρκετά για να οργανωθεί ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός και καλείται η ΔΕΗ να τον υποκαταστήσει και οι πολίτες, μέσω των λογαριασμών, να πληρώσουν ακόμα μια έκτακτη εισφορά, ακόμα ένα χαράτσι. Ταυτόχρονα, το εξαγγελθέν πρόγραμμα της εργασιακής εφεδρείας στο δημόσιο, έρχεται με καθυστέρηση δυο και πλέον μηνών από την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Αντί όμως να βοηθήσει στην ομαλή αποσυμφόρηση του δημόσιου τομέα και την μείωση του ελλείμματος, έτσι όπως είχε περιγραφεί από την Νέα Δημοκρατία με τις προτάσεις του Ζαππείου ΙΙ, οδηγεί με τον τρόπο που επιχειρείται στον προθάλαμο της απόλυσης χιλιάδες εργαζόμενους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα ζει σήμερα μια οριακή κατάσταση. Τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα και για να ανταπεξέλθει η χώρα χρειάζεται γενναίες αποφάσεις. Ο Πρωθυπουργός, όμως, ακόμα και τώρα, αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα αδιέξοδα, που προκάλεσε η κυβέρνηση του. Με την παρουσία του στη ΔΕΘ δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση να ξεκαθαρίσει το οικονομικό τοπίο και να δώσει προοπτική, ώστε να καθησυχάσει τους διεθνείς εταίρους μας και να πειστούν οι αγορές, για την προσπάθεια της χώρας. Απαίτησε, αντιθέτως, την πολιτική και κοινωνική ανοχή στην φορομπηχτική πολιτική, που ακολουθεί, επιστρατεύοντας την προσφιλή τακτική της επικοινωνιακής παραπλάνησης και του εκβιασμού. Η κυβέρνηση θα πρέπει να αποδεχθεί επιτέλους, πως οι πολίτες δεν αυταπατώνται πλέον, ούτε με τις επικοινωνιακές πρακτικές, ούτε με τις επικίνδυνες τακτικές παραπλάνησης. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται, πως ο τόπος  χρειάζεται καθαρές λύσεις με αλλαγή πολιτικής. Την πολιτική, που από την πρώτη στιγμή υποδεικνύει ο Αντώνης Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία.