Κυρίες και κύριοι.
Θα ήθελα να συγχαρώ τους διοργανωτές της οικολογικής γιορτής, γιατί επέλεξαν να ασχοληθούν με ένα θέμα πολύ σπουδαίο, όπως αυτό της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Η σημασία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στη χώρα μας, όπως και πολλά ακόμη πράγματα, έχουν υποτιμηθεί από την ίδια την πολιτεία, αλλά και από την κοινωνία.
Είναι δεδομένο πως ο πλανήτης μας αντιμετωπίζει πλείστα όσα περιβαλλοντικά προβλήματα, από την αλόγιστη σπατάλη των φυσικών πόρων, από τις βίαιες ανθρώπινες επεμβάσεις σε μια σειρά οικοσυστήματα που απορυθμίζονται εξ αιτίας της ανθρώπινης δράσης. Στο βωμό του κέρδους έχουμε θυσιάσει το περιβάλλον, το οποίο τους τελευταίους δύο αιώνες έχει υποστεί τόσες αλλαγές, όσες δεν υπέστη ποτέ άλλοτε, τουλάχιστον από ανθρώπινη παρέμβαση.
Στο όνομα της ανάπτυξης έχουν ισοπεδωθεί δάση, έχουν ερημοποιηθεί τεράστιες εκτάσεις, έχουν εξαφανιστεί ή έχουν μολυνθεί ανεπανόρθωτα τα υπόγεια ύδατα, έχει αλλάξει η δομή της ατμόσφαιρας, λιώνουν οι πάγοι στους πόλους, ο πλανήτης υπερθερμαίνεται, αλλά εμείς στην συντριπτική μας πλειοψηφία, συνεχίζουμε στην ίδια καταστροφική πορεία.
Λειτουργούμε με αυτή τη λογική γιατί δεν έχουμε περιβαλλοντική συνείδηση. Γιατί το σύνθημα ότι τη γη την κληρονομήσαμε από τους παππούδες και τους πατεράδες μας και πρέπει να την παραδώσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας, ποτέ δεν το πιστέψαμε. Ίσως ποτέ να μην το καταλάβαμε.
Όπως δεν καταλάβαμε πως αυτός ο πανέμορφος πλανήτης, μας φιλοξενεί και μας προσφέρει πλουσιοπάροχα τα αγαθά του. Για αυτό οφείλουμε αυτή τη φιλοξενία να τη σεβόμαστε.
Ένα μεγάλο μέρος των περιβαλλοντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε ειδικά στην καθημερινότητα μας μπορεί να αντιμετωπιστεί με την περιβαλλοντική εκπαίδευση και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.
Διεθνώς η ιδέα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ωρίμασε και αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960. Ήταν ο καρπός των αναζητήσεων και των προβληματισμών, συνειδητοποιημένων πολιτών και η απάντηση στο αίτημα της παγκόσμιας κοινότητας, για την αντιμετώπιση των διαρκώς αυξανομένων και εντεινόμενων περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Στη χώρα μας η περιβαλλοντική εκπαίδευση καθιερώθηκε από την πολιτεία με τον νόμο 1892/90 του ΥΠ.Ε.Π.Θ, ο οποίος ορίζει ότι «η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση αποτελεί τμήμα των προγραμμάτων των σχολείων της δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και ότι σκοπός της είναι να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές τη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον του, να ευαισθητοποιηθούν για τα περιβαλλοντικά προβλήματα και να δραστηριοποιηθούν με ειδικά προγράμματα ώστε να συμβάλλουν στη γενικότερη προσπάθεια αντιμετώπισής τους.
Θα πρέπει να πούμε πως από τότε μέχρι και σήμερα έχουν γίνει βήματα σε αυτόν τον τομέα. Είναι προφανές όμως πως αυτά τα βήματα είναι πολύ μικρά σε σχέση με τα άλματα που κάνει η αλόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή.
Εκείνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι πως στην περιοχή μας έχουν γίνει αξιόλογες προσπάθειες στην κατεύθυνση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, καθώς λειτουργούν περιβαλλοντικά κέντρα, που επί πολλά χρόνια προσφέρουν πολλά στο μαθητικό δυναμικό της Καρδίτσας και όχι μόνο. Όμως χρειάζεται να εντείνουμε τις προσπάθειες. Χρειάζεται η περιβαλλοντική εκπαίδευση με κάποιο τρόπο να περάσει στην καθημερινότητα μας. Δεν είναι δυνατόν εν έτη 2011 να υπάρχουν συνάνθρωποι μας που ακόμη θα πετάξουν το άδειο πακέτο από το παράθυρο του αυτοκινήτου τους, για να αναφέρω ένα πολύ απλό παράδειγμα, της έλλειψης περιβαλλοντικής συνείδησης.
Το δυστύχημα είναι πως η οικονομική συγκυρία στην οποία βρίσκεται η χώρα μας δεν ευνοεί τέτοιου είδους δράσεις. Θέλω να ελπίζω πως το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον δεν θα αποτελέσει την ταφόπλακα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Σε ότι αφορά την Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας, στο μέτρο των οικονομικών δυνατοτήτων της, στηρίζει δράσεις που αφορούν στην περιβαλλοντική εκπαίδευση. Το κάνουμε γιατί πιστεύουμε πως για να βγούμε από την περιβαλλοντική κρίση που διερχόμαστε, χρειαζόμαστε συνειδητοποιουμένους πολίτες που θα έχουν τη σωστή περιβαλλοντική αγωγή.
Εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες της ημερίδας.
Θα ήθελα να συγχαρώ τους διοργανωτές της οικολογικής γιορτής, γιατί επέλεξαν να ασχοληθούν με ένα θέμα πολύ σπουδαίο, όπως αυτό της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Η σημασία της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στη χώρα μας, όπως και πολλά ακόμη πράγματα, έχουν υποτιμηθεί από την ίδια την πολιτεία, αλλά και από την κοινωνία.
Είναι δεδομένο πως ο πλανήτης μας αντιμετωπίζει πλείστα όσα περιβαλλοντικά προβλήματα, από την αλόγιστη σπατάλη των φυσικών πόρων, από τις βίαιες ανθρώπινες επεμβάσεις σε μια σειρά οικοσυστήματα που απορυθμίζονται εξ αιτίας της ανθρώπινης δράσης. Στο βωμό του κέρδους έχουμε θυσιάσει το περιβάλλον, το οποίο τους τελευταίους δύο αιώνες έχει υποστεί τόσες αλλαγές, όσες δεν υπέστη ποτέ άλλοτε, τουλάχιστον από ανθρώπινη παρέμβαση.
Στο όνομα της ανάπτυξης έχουν ισοπεδωθεί δάση, έχουν ερημοποιηθεί τεράστιες εκτάσεις, έχουν εξαφανιστεί ή έχουν μολυνθεί ανεπανόρθωτα τα υπόγεια ύδατα, έχει αλλάξει η δομή της ατμόσφαιρας, λιώνουν οι πάγοι στους πόλους, ο πλανήτης υπερθερμαίνεται, αλλά εμείς στην συντριπτική μας πλειοψηφία, συνεχίζουμε στην ίδια καταστροφική πορεία.
Λειτουργούμε με αυτή τη λογική γιατί δεν έχουμε περιβαλλοντική συνείδηση. Γιατί το σύνθημα ότι τη γη την κληρονομήσαμε από τους παππούδες και τους πατεράδες μας και πρέπει να την παραδώσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας, ποτέ δεν το πιστέψαμε. Ίσως ποτέ να μην το καταλάβαμε.
Όπως δεν καταλάβαμε πως αυτός ο πανέμορφος πλανήτης, μας φιλοξενεί και μας προσφέρει πλουσιοπάροχα τα αγαθά του. Για αυτό οφείλουμε αυτή τη φιλοξενία να τη σεβόμαστε.
Ένα μεγάλο μέρος των περιβαλλοντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε ειδικά στην καθημερινότητα μας μπορεί να αντιμετωπιστεί με την περιβαλλοντική εκπαίδευση και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.
Διεθνώς η ιδέα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ωρίμασε και αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960. Ήταν ο καρπός των αναζητήσεων και των προβληματισμών, συνειδητοποιημένων πολιτών και η απάντηση στο αίτημα της παγκόσμιας κοινότητας, για την αντιμετώπιση των διαρκώς αυξανομένων και εντεινόμενων περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Στη χώρα μας η περιβαλλοντική εκπαίδευση καθιερώθηκε από την πολιτεία με τον νόμο 1892/90 του ΥΠ.Ε.Π.Θ, ο οποίος ορίζει ότι «η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση αποτελεί τμήμα των προγραμμάτων των σχολείων της δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και ότι σκοπός της είναι να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές τη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον του, να ευαισθητοποιηθούν για τα περιβαλλοντικά προβλήματα και να δραστηριοποιηθούν με ειδικά προγράμματα ώστε να συμβάλλουν στη γενικότερη προσπάθεια αντιμετώπισής τους.
Θα πρέπει να πούμε πως από τότε μέχρι και σήμερα έχουν γίνει βήματα σε αυτόν τον τομέα. Είναι προφανές όμως πως αυτά τα βήματα είναι πολύ μικρά σε σχέση με τα άλματα που κάνει η αλόγιστη περιβαλλοντική καταστροφή.
Εκείνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι πως στην περιοχή μας έχουν γίνει αξιόλογες προσπάθειες στην κατεύθυνση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, καθώς λειτουργούν περιβαλλοντικά κέντρα, που επί πολλά χρόνια προσφέρουν πολλά στο μαθητικό δυναμικό της Καρδίτσας και όχι μόνο. Όμως χρειάζεται να εντείνουμε τις προσπάθειες. Χρειάζεται η περιβαλλοντική εκπαίδευση με κάποιο τρόπο να περάσει στην καθημερινότητα μας. Δεν είναι δυνατόν εν έτη 2011 να υπάρχουν συνάνθρωποι μας που ακόμη θα πετάξουν το άδειο πακέτο από το παράθυρο του αυτοκινήτου τους, για να αναφέρω ένα πολύ απλό παράδειγμα, της έλλειψης περιβαλλοντικής συνείδησης.
Το δυστύχημα είναι πως η οικονομική συγκυρία στην οποία βρίσκεται η χώρα μας δεν ευνοεί τέτοιου είδους δράσεις. Θέλω να ελπίζω πως το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον δεν θα αποτελέσει την ταφόπλακα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Σε ότι αφορά την Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας, στο μέτρο των οικονομικών δυνατοτήτων της, στηρίζει δράσεις που αφορούν στην περιβαλλοντική εκπαίδευση. Το κάνουμε γιατί πιστεύουμε πως για να βγούμε από την περιβαλλοντική κρίση που διερχόμαστε, χρειαζόμαστε συνειδητοποιουμένους πολίτες που θα έχουν τη σωστή περιβαλλοντική αγωγή.
Εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες της ημερίδας.