Κανένας μισθωτός δεν πρέπει να ξεγελαστεί απ' την προπαγάνδα και τα εκβιαστικά διλήμματα κυβέρνησης - πλουτοκρατίας. Το νομοσχέδιο που διαμορφώνει η κυβέρνηση με οδηγό τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών οδηγεί στην κατάργηση των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, στη δραστική μείωση των ήδη απαράδεκτα χαμηλών μισθών για όλους τους εργαζόμενους, όχι μόνο για σήμερα, αλλά και για αύριο. Συνεργοί σε αυτό το αντεργατικό έγκλημα είναι οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση ικανοποιεί και τις άλλες αξιώσεις του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων που επιπλέον απαιτούν παράταση του εργάσιμου χρόνου, χωρίς πληρωμή υπερωριών, κατάργηση του πενθημέρου και της Κυριακάτικης αργίας. Απαιτούν απόλυτη εξουσία και ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, για να θωρακίσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους.
Οι λεγόμενοι όροι και προϋποθέσεις που υποτίθεται θα εμποδίσουν τη γενικευμένη κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων χρησιμοποιούνται για να κρύψουν την κραυγαλέα βαθιά αντεργατική - αντιδραστική μεταρρύθμιση που γυρίζει την εργατική τάξη δεκαετίες πίσω και την καταδικάζει αυτήν και τα παιδιά της να ζουν με μισθούς πείνας, στην ανεργία, χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα.
Είναι αισχρό ψέμα ότι η μείωση μισθών θα εμποδίσει τις απολύσεις και τη γενίκευση της ελαστικής και προσωρινής δουλειάς. Όσο και να μειωθούν οι μισθοί, το κλείσιμο μικρών, μεσαίων, ακόμα και μεγάλων επιχειρήσεων θα συνεχιστεί, γιατί αυτό είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, της έντασης του επιχειρηματικού ανταγωνισμού, της ισχυροποίησης των μονοπωλίων στους κλάδους. Δρόμος προς τα πίσω για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει πια. Είναι κρίσιμο ζήτημα οι μισθωτοί, όλα τα τμήματα της εργατικής τάξης, να οργανώσουν τις δυνάμεις τους, να πυκνώσουν τις γραμμές του ταξικού κινήματος και σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά να απομονώσουν τις εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, να απεγκλωβιστούν αποφασιστικά και οριστικά από τα κόμματα της ΕΕ. Ταξική πανεργατική παλλαϊκή αντεπίθεση, οργανωμένη στους τόπους δουλειάς, τους κλάδους και τις συνοικίες, για να πληρώσουν την κρίση τα μονοπώλια που ευθύνονται.