6:02 π.μ.
karditsa-city
4/12
Σκηνοθεσία: Μάρκο Μπέκις
Πρωταγωνιστούν: Κλαούντιο Σανταμαρία,Αλιτσέλια Μπατίστα Καμπρέιρα, Κιάρα Κασέλι, Αμπρόσιο ντα Σίλβα Πέντρο, Αντεμίλσον Κονσιάντσα Βέργκα
Έτος: 2008
Χώρα: Ιταλία
Διάρκεια: 108'
ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ 65ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ - ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Σύνοψη:
Στην περιοχή Μάτο Γκρόσο ντο Σουλ της Βραζιλίας, οι λευκοί γαιοκτήμονες απολαμβάνουν μια ζωή με όλες τις ανέσεις. Διαθέτουν μεγάλες γόνιμες εκτάσεις και τις νύχτες διασκεδάζουν παρέα με τους τουρίστες οι οποίοι έρχονται στα μέρη για να παρατηρήσουν τα εξωτικά πτηνά.
Στις παρυφές της περιοχής έχουν παραγκωνισθεί οι ιθαγενείς ινδιάνοι, των οποίων η ζωή γίνεται όλο και πιο ανυπόφορη. Ιδιαίτερα οι νέοι, είναι εγκλωβισμένοι σε οικισμούς από παράγκες χωρίς προοπτικές στη ζωή τους και το μόνο που περιμένουν είναι μια απάνθρωπη δουλειά στις καλλιέργειες ζαχαροκάλαμων. Κάτω από αυτές τις συνθήκες πολλοί νέοι οδηγούνται στην αυτοχειρία. Ένα ανάλογο περιστατικό γίνεται η αφορμή για εξέγερση. Με αρχηγούς το Νάντιο και το μάγο της φυλής οι ιθαγενείς Γκουαράνι κατασκηνώνουν στις φυτείες και διεκδικούν πίσω τη γη τους.
Οι δύο αντίθετοι κόσμοι συγκρούονται σφοδρά, τόσο μεταφορικά όσο και στην πραγματικότητα. Όμως παρόλο το μίσος και το θυμό, η κάθε πλευρά είναι εξίσου περίεργη και γοητευμένη με την άλλη. Μια περιέργεια που οδηγεί σε έναν βαθύ δεσμό ανάμεσα στο νεαρό Οσβάλντο και την κόρη ενός γαιοκτήμονα...
Όταν οι Ευρωπαίοι έφθασαν αρχικά στη Νότια Αμερική, οι ιθαγενείς Γκουαράνι ήταν μεταξύ των πρώτων λαών που συνάντησαν. Εκείνη την εποχή οι Γκουαράνι ήταν περισσότεροι από 1.5 εκατομμύριο, στην περιοχή που τώρα βρίσκεται η Παραγουάη, η Βραζιλία, η Βολιβία και η Αργεντινή. Σήμερα έχουν επιβιώσει ελάχιστοι. Στη Βραζιλία υπάρχουν τρεις ομάδες Γκουαράνι, από τις οποίες οι Καϊοβά είναι οι περισσότεροι, περίπου 30.000. Ζουν στην επαρχία Mato Grosso do Sul, στο νότιο μέρος της Βραζιλίας, κοντά στα σύνορα με την Παραγουάη. Οι Γκουαράνι - Καϊοβά είναι οι απόγονοι εκείνων των ιθαγενών που, στο τέλος του 17ου αιώνα αρνήθηκαν να συμμετέχουν στις ιεραποστολές των Ιησουϊτών. Παρά την επαφή τους εδώ και αιώνες με άλλες φυλές, έχουν διατηρήσει την ταυτότητά τους και είναι βαθιά πνευματικοί άνθρωποι. Οι Γκουαράνι βλέπουν την εισβολή στα εδάφη τους όχι μόνο ως κλοπή, αλλά και ως σοβαρή επίθεση στην ίδια την ταυτότητά τους.
Οι ιθαγενείς Γκουαράνι-Καϊοβά της Βραζιλίας υποφέρουν τρομερά από την απώλεια σχεδόν όλου του εδάφους τους, το οποίο καταπατήθηκε και έχει καταστραφεί από τους αγρότες από τα τέλη του 1800. Στα πορτογαλικά "Mato Grosso" σημαίνει "πυκνό δάσος" αλλά σήμερα δύσκολα θα χαρακτήριζε κάποιος δάσος την έκταση με τροπική βλάστηση που έχει απομείνει. Για τους Καϊοβά δεν έχει απομείνει αρκετό έδαφος για να τους στηρίξει μέσω του κυνηγιού, της αλιείας και της γεωργίας, και πολλά παιδιά πάσχουν από το σοβαρό υποσιτισμό. Προκειμένου να επιζήσουν, οι ενήλικοι και οι νέοι αναγκάζονται να βρουν εργασία ως εποχιακοί εργάτες στις φυτείες καλάμων ζάχαρης και τις οινοπνευματοποιίες που βρίσκονται στην περιοχή. Τρεις μήνες εργασίας σε συνθήκες σχεδόν σκλαβιάς αποφέρουν μόνο μερικές δεκάδες δολάρια ανά άτομο. Αλλά ακόμη και αυτές οι δουλειές τα τελευταία χρόνια είναι δύσκολο να βρεθούν δεδομένου ότι η αυξανόμενη μηχανοποίηση καθιστά το εργατικό δυναμικό περιττό. Τα τελευταία 20 χρόνια, πάνω από 517 Γκουαράνι-Καϊοβά έχουν αυτοκτονήσει. Πολλοί ήταν νέοι άνθρωποι, ο νεώτερος μάλιστα ήταν μόλις 9 χρονών. Κουρασμένοι από την αναμονή να επέμβουν οι αρχές για να πάρουν κομμάτι της γης τους, εδώ και μερικά χρόνια οι κοινότητες των ιθαγενών έχουν αρχίσει να ανακαταλαμβάνουν μόνοι τους τα εδάφη (ενέργειες γνωστές και ως Retomadas) προκαλώντας βίαιες αντιδράσεις από τους αγρότες και τα μπράβους που προκειμένου να τους εκφοβίσουν καταφεύγουν στη βία και μερικές φορές σε δολοφονίες.
Σημείωση: στη Βραζιλία σήμερα ζουν 460.000 ιθαγενείς, 225 φυλές, 40-60 απομονωμένες ομάδες. Το 12% της έκτασης της Βραζιλίας υποδεικνύεται ως έδαφος που άνηκε στους ιθαγενείς, το συνολικό ποσοστό αυτού που σήμερα τους ανήκει είναι 0%.
πηγη κινηματογαφικη λεσχη καρδιτσας
