ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ Κ. ΠΟΥΛΑΚΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

Δριμύτατη επίθεση κατά της κυβέρνησης, αλλά και κατά Αγοραστού-Λιακούλη, εξαπέλυσε για το θέμα της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών, ο επικεφαλής της «Θεσσαλίας της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας», Κώστας Πουλάκης, τονίζοντας ότι οι αιρετοί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, «μιας που ως γνωστόν μπαίνουμε σε χρονιά αυτοδιοικητικών εκλογών, θυμήθηκαν τα προβλήματα του κόσμου, προκειμένου να πλασαριστούν ως ανεξάρτητοι και δήθεν υπερκομματικοί». Ειδικά δε για τον κ. Αγοραστό, θύμισε ότι «ενώ την πρώτη χρονιά της θητείας του, όσο η ΝΔ ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση, διερρήγνυε τακτικά τα ιμάτιά του κατά των μνημονίων, […] ακολούθησε τον κ. Σαμαρά στην “κωλοτούμπα” του και ξέχασε, από τότε που το κόμμα του μπήκε στην κυβέρνηση, τις αντιμνημονιακές κορώνες».

Σε σχέση με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, ο κ. Πουλάκης ανέφερε κατηγορηματικά ότι «η έστω και μερική ή “με κοινωνικά κριτήρια”, όπως βαφτίστηκε, απελευθέρωση των πλειστηριασμών είναι εγκληματική», αφού «θα στείλει στα παγκάκια οικογένειες που δεν έχουν καμία ευθύνη για την κρίση, που έγιναν τα εξιλαστήρια θύματα της πολιτικής λιτότητας που ακολουθείται, άνθρωποι καθ’ όλα έντιμοι, εργαζόμενοι, που με τους κόπους μιας ζωής θέλησαν να αποκτήσουν μία στέγη». Εκτίμησε δε ότι η προσπάθεια Σαμαρά και Βενιζέλου, «υπό την πίεση της τεράστιας λαϊκής κατακραυγής», να «χρυσώσουν το χάπι», αποσκοπεί απλώς στο να κατευνάσουν προσωρινά τις αντιδράσεις, ώστε να επιτραπούν οι πλειστηριασμοί δια της πλαγίας οδού και κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «ανάμεσα στις τράπεζες και τους πολίτες, επιλέγει να συνταχθεί με τις τράπεζες», οι οποίες, όπως είπε «σημείωναν όλα τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα και μέσα στην κρίση, υπερκέρδη απίστευτου ύψους, τη στιγμή που οι έλληνες φορολογούμενοι φορτώθηκαν τις επισφάλειές τους».

Ο κ. Πουλάκης επισήμανε ότι «ακόμα και σε μία τόσο εξόφθαλμα άδικη κυβερνητική επιλογή, ο κ. Αγοραστός σπεύδει να υιοθετήσει όλη τη συλλογιστική και την επιχειρηματολογία του κόμματός του» και στηλίτευσε την αναφορά του Περιφερειάρχη σε κάποιους δήθεν «επιτήδειους» που σκόπιμα δεν πληρώνουν τα δάνειά τους, αναρωτώμενος : «Αλήθεια, μιας που εδώ δεν είμαστε Αθήνα και γνωριζόμαστε μεταξύ μας, πόσους γνωρίζετε εσείς, εδώ στη Λάρισα, στην Καρδίτσα, στα Τρίκαλα, στο Βόλο, που να έχουν αυτή τη στιγμή να πληρώσουν, αλλά να αφήνουν το στεγαστικό τους στο “κόκκινο” από χόμπι; Γιατί εγώ ξέρω μόνο απολυμένους, ανέργους, μισθωτούς και συνταξιούχους που είδαν να κόβεται μέσα σε μια νύχτα 30 και 40% ο μισθός τους, ελευθεροεπαγγελματίες και εμπόρους που τρέχουν όλη μέρα να “μπαλώσουν” χρέη, για να μην αναγκαστούν να κλείσουν τα γραφεία και τα μαγαζιά τους».

Ο κ. Πουλάκης αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη μιας «νέας Σεισάχθειας», μίας συνολικής νομοθετικής ρύθμισης, με περικοπή των δόσεων ώστε να μην ξεπερνούν το 30% του πραγματικού διαθέσιμου μηνιαίου εισοδήματος κάθε νοικοκυριού, ολική διαγραφή των χρεών των ευπαθών ομάδων, καθώς και μερική διαγραφή χρεών σε ποσοστό αντίστοιχο με τη μείωση των εισοδημάτων του κάθε νοικοκυριού κατά τα τρεισήμισι χρόνια του Μνημονίου. Όπως είπε, έτσι «θα μπορέσουν επιτέλους να αναπνεύσουν χιλιάδες συμπολίτες μας, μικροϊδιοκτήτες που ζουν καθημερινά με τον εφιάλτη ότι μπορεί να χάσουν το σπίτι τους».

Κλείνοντας δε την τοποθέτησή του, ο κ. Πουλάκης τόνισε : «Επί πολλές γενιές οι άνθρωποι στον τόπο μας κυριολεκτικά μάτωναν για να έχουν “ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι τους”. Κι εμείς δεν παίζουμε επικοινωνιακά παιχνίδια με τις αγωνίες τους. Ξέρουν πολύ καλά, ακόμα και όσοι υπέκυψαν πέρυσι το καλοκαίρι στην εκστρατεία τρομοκράτησης πως οι “κομμουνιστές” θα τους πάρουν τα σπίτια και τις καταθέσεις, ότι τελικά εκείνοι που θα τους πάρουν τα σπίτια, αλλά και τις καταθέσεις, είναι οι τραπεζίτες, με τις ευλογίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ξέρουν, τέλος, πολύ καλά ότι εμείς, χωρίς “κωλοτούμπες”, αγωνιζόμαστε καθημερινά και έμπρακτα στο πλευρό τους, για να γίνει πραγματικότητα το “οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη”».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο 

Λάρισα, 30/8/2013

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ Κ. ΠΟΥΛΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ

ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

κ. Πρόεδρε,

κ. Περιφερειάρχη,

κκ. Συνάδελφοι,

Πρώτα απ’ όλα θέλω να εκφράσω τη χαρά μου που επιτέλους οι παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αποφάσισαν να φέρουν στο περιφερειακό συμβούλιο ένα θέμα που καίει την κοινωνία, μιας που τόσα χρόνια πλέον εδώ μέσα, κάθε φορά που προσπαθούσαμε να αναδείξουμε τις συνέπειες των μνημονίων που τα κόμματα αυτά φόρεσαν στην ελληνική κοινωνία ως θηλιά, κάθε φορά που θέλαμε να φέρουμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο τα προβλήματα, τη δυστυχία που ζουν καθημερινά οι συμπολίτες μας, εισπράτταμε από τις συγκεκριμένες δύο παρατάξεις δυσφορία ότι δήθεν λαϊκίζουμε.

Για να θυμηθούμε λίγο και το πρόσφατο παρελθόν, ο κ. Περιφερειάρχης, ενώ την πρώτη χρονιά της θητείας του, όσο η Νέα Δημοκρατία ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση, διερρήγνυε τακτικά τα ιμάτιά του, κατά των μνημονίων και των συνεπειών του, ενώ προκαλούσε προκαλούσατε ευρύτερες πολιτικές συζητήσεις στο περιφερειακό συμβούλιο, και σωστά, ακολούθησε τον κ. Σαμαρά στην «κωλοτούμπα» του και ξέχασε, από τότε που το κόμμα του μπήκε στην κυβέρνηση τις αντιμνημονιακές κορώνες.

Και τώρα; Τώρα μαζί με την κ. Λιακούλη, μιας που ως γνωστόν μπαίνουμε σε χρονιά αυτοδιοικητικών εκλογών, θυμήθηκαν τα προβλήματα του κόσμου, προκειμένου να πλασαριστούν ως ανεξάρτητοι και δήθεν υπερκομματικοί. Ξέχασαν, όμως, να μας πουν : Είναι ή δεν είναι ακόμα μέλη, στηρίζουν ή δεν στηρίζουν ακόμα το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία; Εκτός αν τα μέτρα, εκτός αν η απελευθέρωση των πλειστηριασμών έρχεται θεόσταλτη και δεν έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή των κομμάτων και των δύο. Ποιον λοιπόν προσπαθούν να πείσουν με τα προσωπεία των ανεξάρτητων αυτοδιοικητικών;

Ας είναι. Οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά ποιος ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση και ποιες πολιτικές δυνάμεις έχουν ταχθεί εξ αρχής, με συνέπεια και ειλικρίνεια στο πλευρό τους, στη μάχη για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας.

Βέβαια, ακόμα και τώρα, ακόμα και σε μία τόσο εξόφθαλμα άδικη κυβερνητική επιλογή, ο κ. Αγοραστός σπεύδει στην εισήγησή του να υιοθετήσει όλη τη συλλογιστική και την επιχειρηματολογία του κόμματός του. Μέσα από μία καλογραμμένη οικονομική έκθεση, ο κ. Περιφερειάρχης εστιάζει την αγωνία του – και πάλι! – στις τράπεζες, οι οποίες καταλαμβάνουν το 1/3 της εισήγησής του. Και, βέβαια, δεν παραλείπει να αναφερθεί και σε κάποιους δήθεν «επιτήδειους», που κρύβονται πίσω από εκείνους που δεν έχουν να πληρώσουν και αθετούν τις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες, για να δικαιολογήσει την απόφαση του κόμματός του να άρει σταδιακά έστω την αναστολή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, με πρόσχημα κάποια δήθεν «κοινωνικά κριτήρια».

Αλήθεια, κ. Περιφερειάρχη, μιας που εδώ δεν είμαστε Αθήνα και γνωριζόμαστε μεταξύ μας, για πείτε μου πόσους γνωρίζετε εσείς, εδώ στη Λάρισα, στην Καρδίτσα, στα Τρίκαλα, στο Βόλο, που να έχουν αυτή τη στιγμή να πληρώσουν, αλλά να αφήνουν το στεγαστικό τους στο «κόκκινο» από χόμπι; Γιατί εγώ ξέρω μόνο απολυμένους, ανέργους, μισθωτούς και συνταξιούχους που είδαν να κόβεται μέσα σε μια νύχτα 30 και 40% ο μισθός τους, ελευθεροεπαγγελματίες και εμπόρους που είδαν να πέφτουν τα έσοδά τους κατακόρυφα και τρέχουν όλη μέρα να «μπαλώσουν» χρέη, για να μην αναγκαστούν να κλείσουν τα γραφεία και τα μαγαζιά τους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απόφαση για την άρση, έστω και μερική ή «με κοινωνικά κριτήρια», όπως βαφτίστηκε, της αναστολής των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας είναι εγκληματική.

Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών θα στείλει στα παγκάκια οικογένειες που δεν έχουν καμία ευθύνη για την κρίση, οικογένειες που έγιναν τα εξιλαστήρια θύματα της πολιτικής λιτότητας που ακολουθείται, άνθρωποι καθ’ όλα έντιμοι, άνθρωποι εργαζόμενοι, που με τους κόπους μιας ζωής θέλησαν να αποκτήσουν μία στέγη.

Οι άνθρωποι αυτοί, η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, βιώνει τραυματικά εδώ και τρεισήμισι χρόνια μία δραματική οικονομική πραγματικότητα. Βρίσκονται αντιμέτωποι με τη ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών ζωής, με την κατακόρυφη πτώση των εισοδημάτων τους, με την εφιαλτική πλέον ανεργία, με αποτέλεσμα σήμερα να ασφυκτιούν υπό την πίεση ληξιπρόθεσμων οφειλών και να αδυνατούν να τις εξυπηρετήσουν, με βάση τα νέα δεδομένα. Και σήμερα, οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται επιπλέον αντιμέτωποι όχι μόνο με την κοινωνική αναλγησία, κινδυνεύοντας να μείνουν στο δρόμο, αλλά και με το κατά κυριολεξία θράσος της κυβέρνησης να τους αποκαλεί «επιτήδειους», που ενώ έχουν χρήματα δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Κι αντί οι τοπικοί τους άρχοντες να σταθούν δίπλα τους, την ίδια κατηγορία τους απευθύνει σήμερα κι ο Περιφερειάρχης τους που, αν μη τι άλλο, έπρεπε να έχει καλύτερη εικόνα της κατάστασης.

Δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε εικασίες για να δούμε τι αποτελέσματα θα έχει η άρση των πλειστηριασμών. Σας θυμίζω μόνο τι έγινε στην Ισπανία όταν οι τράπεζες ξεκίνησαν μαζικά τις εξώσεις πολιτών από τα σπίτια τους, τις αυτοκτονίες ανθρώπων που έχαναν τη στέγη τους, τους πυροσβέστες που ξέσπαγαν σε κλάματα, αρνούμενοι να προχωρήσουν στην εκδίωξη των πολιτών,  αλλά και το τεράστιο κίνημα που δημιουργήθηκε ενάντια στις εξώσεις.

Απέναντι σε όλη αυτή την κοινωνική καταστροφή, η εμμονή στην άρση της αναστολής των πλειστηριασμών, όχι μόνο από την πλευρά της κυβέρνησης, αλλά και από όσους στηρίζουν την ίδια πολιτική και επιχειρηματολογία – που δυστυχώς βρίσκονται κι ανάμεσά σήμερα εδώ – με όποιον τρόπο κι αν «χρυσώσουν το χάπι», αποδεικνύει περίτρανα, για άλλη μια φορά, τίνος τα συμφέροντα υπηρετούν. Αποδεικνύει ότι ανάμεσα στις τράπεζες και τους πολίτες, επιλέγουν να συνταχθούν με τις τράπεζες.

Τη στιγμή που χωρίς ενδοιασμούς πετάει στο δρόμο οικογένειες, η κυβέρνηση κάνει τα στραβά μάτια απέναντι στις ληστρικές και καταχρηστικές πρακτικές των τραπεζών, οι οποίες αρνούνται να έρθουν σε συμβιβασμό βιώσιμο για τους δανειολήπτες, ακολουθούν επιθετικές πρακτικές, εκδίδουν διαταγές πληρωμής ή καταγγέλλουν εξώδικα τις συμβάσεις ή κοινοποιούν κατασχετήρια, ζητούν πρόσθετες εγγυήσεις και βάρη για τη ρύθμιση των δανείων ή επιβάλλουν πολύ μεγαλύτερο επιτόκιο και ενοχλούν καθημερινά τους υπερχρεωμένους μέσω εισπρακτικών εταιρειών.

Τη στιγμή που οι έλληνες φορολογούμενοι φορτώθηκαν τις επισφάλειες των τραπεζών, μιας που οι εγγυήσεις που έδωσε το ελληνικό Δημόσιο και τα χρήματα που απαιτήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίησή τους αύξησαν κι άλλο το δημόσιο χρέος, οι τράπεζες σημείωναν όλα τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα και μέσα στην κρίση, υπερκέρδη απίστευτου ύψους.

Τη στιγμή που τα συνήθη υποζύγια πληρώνουν βαρύτατο τίμημα για μία κρίση την οποία δεν δημιούργησαν, οι τράπεζες – με τις ευλογίες Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ – αρνούνται να αναλάβουν και το ελάχιστο μερίδιο κοινωνικής ευθύνης που τους αντιστοιχεί.

Και αν, υπό την πίεση της τεράστιας λαϊκής κατακραυγής, οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, αλλά και οι στα καθ’ ημάς εκπρόσωποί τους, προσπάθησαν να «χρυσώσουν το χάπι» και να κερδίσουν χρόνο, προκειμένου να προχωρήσουν στη σταδιακή απελευθέρωση των πλειστηριασμών, είναι γνωστή η εμμονή τους στην πολιτική λιτότητας, η οποία – εκτός των καταστροφικών κοινωνικών συνεπειών της – έχει ωθήσει τη χώρα σε ένα ατέρμονο καθοδικό σπιράλ ύφεσης. Και όλη η φιλολογία περί δήθεν «κοινωνικών κριτηρίων», που θα ξεχωρίσουν αυτούς που έχουν πραγματική αδυναμία από τους «μπαταξήδες» είναι κάλπικη και προκλητική. Μόνος στόχος της είναι να κατευνάσει προσωρινά τις αντιδράσεις, ώστε να επιτραπούν οι πλειστηριασμοί δια της πλαγίας οδού.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω δυο λόγια για τη δική μας άποψη. Τα τελευταία τρία χρόνια η διαρκώς διογκούμενη αδυναμία των πολιτών να αντεπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, υπό το βάρος των ολοένα και πιο εξοντωτικών μέτρων, έχει αποδείξει δύο πράγματα. Το πρώτο και αυτονόητο είναι ότι είναι αδιανόητη κάθε άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών διότι θα προκαλέσει μία τεράστια κοινωνική, αλλά και οικονομική χιονοστιβάδα.

Το δεύτερο είναι ότι η αυτονόητη συνέχιση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται μία νέα «σεισάχθεια», μία ολοκληρωμένη νομοθετική και πολιτική αντιμετώπιση του εκρηκτικού προβλήματος της υπερχρέωσης, με στήριξη των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, με μερική ή ολική διαγραφή των δανειακών τους υποχρεώσεων, ώστε η αποπληρωμή των δόσεων των δανείων τους να μην αποβαίνει εις βάρος της αξιοπρεπούς τους διαβίωσης, ενίοτε και της ίδιας τους της επιβίωσης. Παρ’ όλα αυτά, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ αρνήθηκαν να ψηφίσουν τη σχετική πρόταση νόμου που κατέθεσε πριν ένα χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.

Θεωρούμε λοιπόν ότι μία τέτοια συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει :

·       την περικοπή των δόσεων των τοκοχρεολυσίων των δανείων κάθε πολίτη και κάθε νοικοκυριού ώστε να μην ξεπερνούν το 30% του πραγματικού διαθέσιμου μηνιαίου εισοδήματός τους, με αναλογική κατανομή του ανωτέρω διαθεσίμου ποσού, σε περίπτωση συρροής περισσοτέρων δανειακών υποχρεώσεων,

·       την ολική διαγραφή των χρεών των ευπαθών ομάδων, για όσους διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας, για τους χρονίως πάσχοντες, για τους ανάπηρους, τους άστεγους, τους υπερήλικες, τους χρονίως άνεργους κ.λπ., καθώς και

·       τη μερική διαγραφής χρεών σε ποσοστό αντίστοιχο με τη μείωση των εισοδημάτων του κάθε νοικοκυριού κατά τα τρεισήμισι χρόνια του Μνημονίου.

Θεωρούμε ότι μόνο μία τέτοια αντιμετώπιση του προβλήματος της υπερχρέωσης μπορεί να αυξήσει την καταναλωτική δύναμη των νοικοκυριών, δίνοντας ανάσα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να καταπολεμήσει την ύφεση στην οικονομία, αλλά και να εξυγιάνει πραγματικά το χαρτοφυλάκιο των τραπεζών, που κρατήθηκαν ζωντανές με δημόσιο χρήμα.

Κυρίως, όμως, με μια τέτοια οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος θα μπορέσουν επιτέλους να αναπνεύσουν χιλιάδες συμπολίτες μας, μικροϊδιοκτήτες που ζουν καθημερινά με τον εφιάλτη ότι μπορεί να χάσουν το σπίτι τους, συνήθως το μοναδικό τους περιουσιακό στοιχείο.

Ας μην ξεχνάμε ότι επί πολλές γενιές οι άνθρωποι στον τόπο μας κυριολεκτικά μάτωναν για να έχουν «ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι τους».

Και σε ότι τουλάχιστον μας αφορά, ξέρουν πολύ καλά οι πολίτες ότι δεν παίζουμε επικοινωνιακά παιχνίδια με τις ανάγκες και τις αγωνίες τους.

Ξέρουν πολύ καλά, ακόμα και όσοι υπέκυψαν πέρυσι το καλοκαίρι στην εκστρατεία τρομοκράτησης που εξαπέλυσε το καταρρέον δικομματικό σύστημα και τα στηρίγματά του, ότι οι «κομμουνιστές» θα τους πάρουν τα σπίτια και τις καταθέσεις, ότι τελικά εκείνοι που «θα τους πάρουν τα σπίτια», αλλά οι τραπεζίτες, με τις ευλογίες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Και, απ’ ότι φαίνεται, ούτε οι καταθέσεις των πολιτών θα τη γλιτώσουν.

Ξέρουν, τέλος, πολύ καλά ότι εμείς, χωρίς «ναι μεν αλλά», χωρίς «κωλοτούμπες» και ξεθωριασμένες «κόκκινες γραμμές», υπηρετήσαμε με συνέπεια ήδη από το 2008 και αγωνιζόμαστε καθημερινά και έμπρακτα, μαζί με το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας για να γίνει πραγματικότητα το σύνθημα που εκφράζει την ουσία της πολιτικής μας : «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη».

Σας ευχαριστώ.