3:40 π.μ.
karditsa-city
Του Βάιου Φασούλα|
Η
|
«Παγκοσμιοποίηση» του Χίτλερ-αυτοκρατορία,
είχε ως σκοπό την επικράτηση της Άριας φυλής και την εξουδετέρωση των φυλών του
κόσμου. Οι δολοφονικές και ως ένα σημείο παράδοξες πληθυσμιακές εξοντώσεις
ιδιαίτερα των Εβραίων (παρόλο που υποστηρίζουν πολλοί ότι είχε Εβραϊκή καταγωγή
και οι Εβραίοι –σιωνιστές- είναι οι
μοναδικοί στον κόσμο που σκέφτονται για έναν και μόνο λαό…!) οι μετέπειτα
συμμαχικές δυνάμεις δεν μπορούσαν να παραβλέψουν τα αρνητικά, που εξ αιτίας του
Χίτλερ άφησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτό τους ανάγκασε να πάρουν
δημοκρατική «στροφή» 180 μοιρών! Οι σημερινοί «σύμμαχοι,» μεγάλοι και μικροί,
επικαλούμενοι το παράδειγμά του για το… καλό της ανθρωπότητας, φτάσαν εδώ που
φτάσανε εφαρμόζοντας μεθόδους αλλιώτικες απ’ ότι ο Χίτλερ και ο γερμανικός λαός
ήταν αυτός που πλήρωσε και εξακολουθεί να πληρώνει την πιο μεγάλη αμαρτία κάτι
που σαν λαός δε το άξιζε. Αυτή είναι η άποψή μας.
«Παγκοσμιοποίηση» λοιπόν
ανεξάρτητα πώς και από ποιους προβάλλεται είναι ο υπ’ αριθμό1εχθρός της
ανθρωπότητας. Και, όπως πολλές φορές έχουμε αναφερθεί, οι ρίζες της έχουν
αρκετούς αιώνες … παράδοση και όλες οι προσπάθειες πραγματοποίησης απέβησαν
μάταιες, με ανάλογα τιμήματα που οι λαοί πλήρωναν. Σήμερα η διαδικασία
εφαρμογής της έχει άλλα χαρακτηριστικά τα οποία συντάσσονται στο κεφάλαιο και
πολύ περισσότερο στο διεθνή σιωνισμό, ο οποίος καταφέρνει γερά χτυπήματα στην
ανθρωπότητα. Οι εστίες πολέμων (πάνω από 50 στον πλανήτη μας σήμερα) οι
αναμοχλεύσεις στους λαούς (Νοτιανατολική Ευρώπη-Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Κύπρος
κλπ) είναι μέρος των χαρακτηριστικών της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Σε μια άλλη διάσταση που
πρέπει να δοθεί περισσότερη σημασία και προσοχή είναι αυτή της υπογεννητικότητας
(μείωση πληθυσμών η οποία δεν είναι τυχαία και απορούμε για το «ενδιαφέρον» των
κυβερνήσεων). Πρόσφατα είδαμε και ακούσαμε στη γερμανική τηλεόραση, 22.04.2001,
ότι ο πληθυσμός της Γερμανίας, με τους σημερινούς ρυθμούς, το 2050 θα φτάσει
στα 23 εκατομμύρια, όπως αναφέρθηκαν επιστήμονες αναλυτές μεταξύ και ο
προφέσορα Όμπερν Ντόρφερ κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου. Αντίστοιχα η Ελλάδα
δεν παρουσιάζει αλλιώτικη εικόνα βάση της απογραφής της στις 18.03.2001. Η
μόνες διαφορές ανάμεσα στις δυο χώρες είναι οι πληθυσμιακές. Μια άλλη διάσταση
είναι τα μεταναστευτικά κύματα τα οποία κυριολεκτικά κυνηγιόνται απ’ τις
επιδρομές του μεγάλου κεφαλαίου (με μορφές επενδύσεων, τράπεζες κ.α.) που ως
ακρίδα πέφτει και τα κατατρώει όλα. Μια άλλη διάσταση είναι ο τεχνικός
ρατσισμός, ο οποίος αποτελεί έναν επιπρόσθετο μοχλό αναμοχλεύσεων σε προηγμένες
χώρες, μεγάλες και μικρές (παράδειγμα Γερμανία-Ελλάδα).
Στις μεθόδους επιβολής της
«Παγκοσμιοποίησης» προστίθενται κι άλλοι παράμετροι όπως οι κοινωνικές
ασφαλίσεις, συνταξιοδοτικά ταμεία και ότι άλλο συνεπάγεται σε αυτόν τον
κοινωνικό κλάδο που αυτές τις μέρες στην Ελλάδα εξελίσσονται κάπως…
καθυστερημένα. Παράλληλα με την ανεργία (προϊόν της τεχνολογίας) τους
συνεχόμενους φόρους που γονατίζουν τους λαούς, εκ των πραγμάτων συγκροτούν και
την αποδιοργάνωση των λαών. Ένας από τους πιο βασικούς στόχους είναι και η
κατάργηση των πολιτισμών και κάθε άλλων αξιών και την πρωτιά την έχει η Ελλάδα.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κόφτονται για την εξαφάνισή της και αν όχι τον
περιορισμό των συνόρων της. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν τάσεις και
πονηρές διαθέσεις από το 15ο αιώνα ακόμα για μια… Μακεδονία με
πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη…(και απορούμε πού θα πάμε εμείς τη δική μας
Μακεδονία) κάτι που στις μέρες μας μέσω γραικύλων υποβοηθείται απομακρύνοντας
όποια αμφισβήτηση της πραγματικότητας. Μια ματιά στα Βαλκάνια αρκεί.
Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω
εάν και εφόσον λάβουν μεγαλύτερες διαστάσεις, η «Παγκοσμιοποίηση» θα έχει
ολοκληρώσει το σκοπό της. Οι «δημοκρατικοί» μηχανισμοί της ήδη έχουν τοποθετηθεί
σε όλες τις χώρες και οι κυβερνήτες τις θέτουν σε εφαρμογή. Απ’ την άλλη μεριά
του Ατλαντικού στο Κεμπέκ του Καναδά, κατά τη συνάντηση κορυφής των
Αμερικανικών κρατών για τις ζώνες φτωχών και πλουσίων, ο Καναδός πρωθυπουργός
επηρεασμένος αρνητικά από τις συγκρούσεις των διαδηλωτών ενάντια στην
«Παγκοσμιοποίηση» δήλωσε: «Η συμπεριφορά μικρών εξτρεμιστικών ομάδων που είδαμε
απόψε, αντίκειται στις δημοκρατικές αρχές, που όλοι θεωρούμε πολύτιμες».
Τέλος δυο λόγια σ’ ότι αφορά
τον «κοινωνικό» διάλογο του Πασόκ Όπως
δείχνουν τα πράγματα, στο μέλλον ο εργαζόμενος θα πεθαίνει στη δουλειά. Κι αυτό
το λέει η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Οι έννοιες της ευημερίας, της προόδου, της
ειρήνης, της συνύπαρξης ανάμεσα στους λαούς, είναι έννοιες με θερμούς αποδέκτες
τους ίδιους λαούς του κόσμου. Κι αυτές οι έννοιες ποδοπατούνται με τους πιο
ελεεινούς και απάνθρωπους τρόπους διεθνώς. Οι υπηρέτες της «Παγκοσμιοποίησης»,
την οποία συνεχώς καταγγέλλουμε και τη θεωρούμε εχθρό της ανθρωπότητας, δεν
έχουν κανένα ιερό και όσιο, παρά μόνο πως θα είναι «συμμέτοχοι» στη πίτα που
όλο μεγαλώνει από το υστέρημα και ληστεία των λαών, ιδιαίτερα των εργαζόμενων.
Σ’ ότι αφορά την Ελλάδα, το πρόβλημα των συνταξιοδοτικών ταμείων και ότι άλλο
συνεπάγεται σ’ αυτό, που το Πασόκ έφερε στη επιφάνεια και για το οποίο έχει τη
μεγαλύτερη ευθύνη, είναι πρόβλημα οικουμενικό. Και ήταν και είναι πρόβλημα
αναμενόμενο για κάθε ανήσυχο και προοδευτικό άνθρωπο ανεξαρτήτως φυλής και χρώματος.
Οι στρατιές του κόσμου, ιδιαίτερα της δύσης πλησιάζουν τη δ ύ σ η,
βρίσκονται πλέον σε απόσταση αναπνοής και κανείς δε μπορεί να διανοηθεί
πιο και πώς μπορεί να είναι το «μέλει γενέσθαι» στη νέα εποχή.
«Η καλή ποιότητα ζωής» όπως
πολλοί αναφέρονται με κομπασμούς, έχει σαν αποτέλεσμα την παράταση της
ανθρώπινης ζωής και δημιουργεί προβλήματα στα συνταξιοδοτικά ταμεία τα οποία
δεν μπορούν να πληρώσουν συντάξεις και είναι ήδη γονατισμένα από ληστρικές
επιδρομές δεκαετιών. Έτσι οι δεκαετείς εισφορές των ασφαλισμένων αντιμετωπίζουν
το υπαρκτό πρόβλημα μια νέας επιδρομής του κεφαλαίου και καλά θα κάνουν οι
κυβερνήτες να πετάξουν τα προσωπεία και να πουν τα πράγματα με το όνομά τους
ότι η «νέα εποχή» στα πλαίσια της «Παγκοσμιοποίησης» ή πιο καλά στο μοτίβο
των δ ι ε θ ν ώ ν σ ι ω ν ι σ τ ώ ν υπαγορεύει και τις ληστείες στα ταμεία. Διάλογο
λοιπόν κηρύττει το Πασόκ για να μην έχουμε να λέμε ότι αποφάσισε τη νέα
επιδρομή χωρίς να ρωτήσει το λαό…και απορούμε ποιον λαό εννοεί. Ο λαός,
εργαζόμενος και αγροτόκοσμος έχει χωριστεί σε αμόνι και μέταλλο και
διαμορφώνεται συνεχώς σε εκλογική ύλη και δύναμη σε βάρος του, όπως άλλωστε
αποδείχτηκε από τις δυο περασμένες βουλευτικές εκλογές. Αυτός λοιπόν ο λαός του
νέου Πασόκ, αυτός ο λαός που διαπασών επικαλείται ο κ. Σημίτης και οι
συνεργάτες του, έχει κι αυτός τις ευθύνες του σ’ ότι αφορά τις επιλογές και τις
προτιμήσεις και στο …ιδεολογικό του κόμμα αλλά και στην ηγεσία της ΓΣΕΕ την
οποία πολλές φορές έχουμε χαρακτηρίσει ως προπαρασκευαστικό στάδιο επεξεργασία
στελεχών του Πασόκ και Δούρειο Ίππο. Αυτό γίνεται και τώρα. Όλα γίνονται για το
θεαθήναι προκειμένου να κρατούν το καταξιωμένο συνδικαλιστικό κίνημα στη δίνη
και στη νάρκη.
Τι να κάνουμε. Δεν
εμπιστευόμαστε το Πασόκ του κ. Σημίτη και οποιοδήποτε ευρωπαϊκό κόμμα- κυβέρνηση
που συμπεριφέρεται έτσι. Ο διάλογος που παραθέτει η κυβέρνηση είναι απ’ τους
συνήθεις, γίνεται για το «θεαθήναι» μέχρι που να το χωνέψει ο λαός. Από κει και
μετά η εφαρμογή, όπως τώρα με τα συνταξιοδοτικά, είναι δεδομένη. Μένει να δούμε
ποια γήπεδα θα προτιμήσουν οι εργαζόμενοι: τα γήπεδα των διαδηλώσεων και
διεκδικήσεων ή τα γήπεδα των
υποχωρήσεων- κοινώς της «Παγκοσμιοποίησης»
Θα κλείσουμε όπως ξεκινήσαμε
λέγοντας: Ο Χίτλερ έλεγε πρώτα η Γερμανία και εννοούσε την Άρια φυλή. Εμείς
λέμε πρώτα η Ελλάδα των μη διακρίσεων, της ειρήνης, της αγάπης και φιλίας
μεταξύ των λαών και ιδιαίτερα των Βαλκανικών. Με τις υπαρκτές καταστάσεις δεν
μπορούμε να βάλουμε μπροστά την Ε.Ε. Τουλάχιστον προς το παρόν. (Μετάφραση και στα γερμανικά)
