11:23 π.μ.
karditsa-city
Στον
ρου των συνδρόμων της «Ευρωπαϊκής Ένωσης»
«Prost, Europa! Prost!» Κράτησε τον απόηχο και προσπάθησε
να μοιραστείς το κρασί με τους λαούς σου. Μη φτάσεις και γίνεις νοσταλγός...
Αφιέρωμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση του χτες
και του σήμερα…
Γράφει ο
επαναπατριζόμενος Θεσσαλός Πολίτης Βάιος
Φασούλας
Τόσους επικριτές που
έχει αποκτήσει η «Ευρωπαϊκή Ένωση»(Ε.Ε.) τα τελευταία χρόνια, δεν τους είχε
ούτε κατά φαντασία αποκτήσει ποτέ. Η δε φωτογράφισή της δείχνει ραγισμένο γυαλί
με μια διάρκεια που ο αφέντης χρόνος όσο και οι αρνητικές της αντιφάσεις έχουν
ορίσει. Τα θετικά της…-λίγα ή πολλά δεν έχει σημασία…- έχουν απορροφηθεί από το
αδάμαστο ευρωθηρίο που λέγεται άρνηση.
Εραστής η ίδια με το Εγώ της και δεμένη με παλιά φιλτραρισμένα κατάλοιπα, δεν
της επιτράπηκε ή δε θέλησε να λειτουργήσει …ευρωπαϊκά και πολύ περισσότερο
δημοκρατικά. Επιπλέον η καταστροφή που άφησε ο πικρός και μαύρος πόλεμος στη
Γιουγκοσλαβία και λειτουργεί σαν αυτόπτης μάρτυς αμείλικτης κατηγορίας για το
μεγάλο κακό που δημιούργησε στο Βαλκανικό χώρο, την κρατά ισόβιο όμηρο στα
κάτεργα της δικής της δημιουργίας.
Λάτρεις υπήρχαν πάρα πολλοί ενεργοί Πολίτες
της γηραιάς Ηπείρου, οι οποίοι εναπόθεσαν τα όνειρά τους για μια Ευρώπη των
λαών της με δημοκρατία με ό, τι συνεπάγεται και προπάντων με σεβασμό στα
έθνη-κράτη-μέλη της για τις ιδιαιτερότητες που η κάθε χώρα διέθετε και
διαθέτει. Η προσπάθειά της μέσω μιας πολυδιάστατης πολιτικής εξαμβλωμάτων… (για
το καλό και το συμφέρον τάχα μου του ευρωπαϊκού ονείρου…,) ενάντια σε
πολιτισμούς λαών, ηθών, αξιών, ιστοριών χιλιάδων χρόνων, είχε σαν αποτέλεσμα
άλλοι να περιορίσουν τις φρούδες ελπίδες τους, άλλοι να απορρίψουν την
παλιότερη λάτρα και πίστη τους για μια Ευρώπη των λαών και άλλοι να γίνονται
πολέμιοι και κράχτες για την εδώ και
τώρα διάλυσή της και την άμεση ανασυγκρότησή της σε Ευρώπη των λαών.
Ο υπερπληθυσμός των
ατέρμονων αντιδημοκρατικών πολιτικών της, (ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα),
παρά το γεγονός των αλλεπάλληλων ευρωπαϊκών συνθηκών που σκοπός τους ήταν η
δημοκρατική λειτουργία και ομαλότητα της ΕΕ, το αποτέλεσμα είναι αρνητικό. Τα δε κύρια χαρακτηριστικά της είναι ο εκμαυλισμός, ο εκφαυλισμός, ο μερκαντιλισμός, η
οικονομική αφαίμαξη, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, με στόχο την πλήρη αποδόμηση
της ελληνικής κοινωνίας-λαού-έθνους-κράτους και παράδοση του στον ιδιώτη… εκεί
φτάσαμε, κράτη να εξουσιάζονται από αρπάχτρες-αποικιοκράτες του 21ου
αιώνα.
Ευρωπαϊκές
Συνθήκες, λοιπόν, μιας και αναφερθήκαμε, ας μας επιτραπεί, έτσι προς χάρη της
μνήμης να αναφέρουμε μερικές ξεκινώντας με την Λισαβόνα:
Συνθήκη της Λισαβόνας στις 13 Δεκέμβρη του 2007. «Σκοπός : να γίνει η ΕΕ πιο δημοκρατική, πιο αποτελεσματική και πιο ικανή να
αντιμετωπίζει "με μία φωνή" παγκόσμια προβλήματα, όπως η κλιματική
αλλαγή…».
Συνθήκη της Νίκαιας στις 26 Φεβρουαρίου
2001. «Σκοπός : μεταρρύθμιση των θεσμικών
οργάνων, ώστε να μπορέσει η ΕΕ να λειτουργεί αποτελεσματικά μετά την αύξηση των
κρατών μελών της σε 25».
Συνθήκη του Άμστερνταμ
στις 2 Οκτωβρίου 1997. Σκοπός :
μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ εν όψει της προσχώρησης νέων κρατών
μελών στην Ένωση. Κυριότερες αλλαγές : τροποποίηση, νέα αρίθμηση και
ενοποίηση των Συνθηκών ΕΕ και ΕΟΚ. Μεγαλύτερη διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων».
Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Συνθήκη για την Ε.Ε. στις 7 Φεβρουαρίου 1992. Σκοπός : «προετοιμασία της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης και
εισαγωγή ορισμένων στοιχείων μιας πολιτικής ένωσης (ιθαγένεια, κοινή πολιτική
εξωτερικών και εσωτερικών υποθέσεων)».
Συνθήκη της Ρώμης (από τις παλιότερες). Σκοπός : «ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) και της Ευρωπαϊκής
Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας (Euratom)», και τέλος δεν θα μπορούσαμε να μην
αναφέρουμε και τη:
Συνθήκη του Σένγκεν, στις 14 Ιουνίου 1985 στην κωμόπολη Σένγκεν ανάμεσα σε
πέντε κράτη μέλη των Ευρωπαϊκών
Κοινοτήτων (ΕΚ) Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Λουξεμβούργου, Ολλανδία…,(αυτές
οι χώρες αποτελούν τη σημερινή «ΕΕ» των 500 εκατομμυρίων περίπου πολιτών μεταξύ
και των ελλήνων !!!…,) «με
στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, την καθιέρωση της
ελεύθερης κυκλοφορίας για όλα τα πρόσωπα, υπηκόους των κρατών που υπέγραψαν τη
Συμφωνία, καθώς και την αστυνομική και δικαστική συνεργασία».
Συνθήκες
Ευρωπαϊκές, λοιπόν, αλλού ακούγονται καλά, αλλού τροχίζουν τα δόντια τους,
βέβαιο είναι πως με τις συνθήκες της όσο και με τα σύμβολά της, δυστυχώς, δεν ανταποκρίνεται
στην πραγματικότητα.
Τα αστέρια
της σημαίας της «ΕΕ» (λένε) «συμβολίζουν τα ιδανικά
της ενότητας, της αλληλεγγύης και της αρμονίας μεταξύ των λαών της Ευρώπης…»
Ο ύμνος της: «Η μελωδία που χρησιμοποιείται για να συμβολίζει την ΕΕ προέρχεται από
την Ενάτη Συμφωνία που συνέθεσε ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν το 1823». Αν ζούσε σήμερα ο Μπετόβεν σίγουρα
θα έγραφε μια «σύγχρονη» ευρωπαϊκή μελωδία.
Ημέρα της Ευρώπης: «Οι ιδέες στις οποίες στηρίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση διατυπώθηκαν για
πρώτη φορά στις 9 Μαΐου 1950 από τον γάλλο υπουργό Εξωτερικών, Ρομπέρ Σουμάν». Θα
ανήκε και αυτός στον αστερισμό των πιστών και οραματιστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης
των λαών!!!
Το σύνθημα της ΕΕ: Το σύνθημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι "Ενωμένοι στην
πολυμορφία". Το σύνθημα αυτό τονίζει την απόφαση των Ευρωπαίων να ενωθούν
δημιουργώντας την ΕΕ και να συνεργαστούν για την ειρήνη και την ευημερία,
αποκομίζοντας ταυτόχρονα οφέλη από τον πολιτιστικό πλούτο, τις παραδόσεις και
τις γλώσσες της Ευρώπης…»
Για όλα τα παραπάνω, για
τις συνθήκες και για τα σύμβολα και για την κατάσταση που επιβάλλει στην Ελλάδα
η «ΕΕ», αν ρωτήσουμε τον γερμανό υπουργό οικονομικών ποια είναι η γνώμη του για
τους ευρωπαϊκούς …θεσμούς και …αξίες, βάση δρωμένων, θεωρείται βέβαιο πως θα
μας πει, αυτά είναι παραμύθια της χαλιμάς. Και όσο για μας τους έλληνες,
«πιστούς» και άπιστους «λάτρεις» και κράχτες του ευρωπαϊκού… οικοδομήματος θα
πρέπει να κατανοήσουμε ότι εδώ πρόκειται για μια ελίτ, για μια γκρουπούσκουλα,
μια χούφτα αμοραλιστών, εκμαυλιστών, μερκαντιλιστών
και σύγχρονων αποικιοκρατών που θέλουν να ρυθμίζουν τη ζωή μας με βάση τα δικά
τους πρότυπα που δε συνάδουν με τα προδομένα οράματα των λαών της Ευρώπης και
του δικού μας. Κλείνοντας ένα μικρό απόσπασμα: (Από το «Prost, Europa! Prost!»-
Ευρωπαϊκός
επίλογος. 14 02 2006 Γερμανία).
«Όσο κι αν φαίνεται
«τραβηγμένο», θα τολμήσουμε να πούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εκ των πραγμάτων,
που η ίδια έχει «στρώσει», τραβά ντουγρού προς τα «άκρα». Ποιο θα είναι αυτό
(δεξιό, αριστερό, «ακέφαλο» από κόμματα και «ταγούς») θα το κρίνει ο χρόνος.
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο «άκρο» που μπορεί να ανατρέψει τη ροή των ατέρμονων
πραγμάτων. Κι αυτό, το «άκρο», είναι ο παντοτινός εχθρός της καθεστηκυίας
τάξης: Ο πολιτισμός! Αυτός μπορεί να
διαμορφώσει Δημοκρατικές πολιτικές και να προπαρασκευάσει τον κόσμο να δεχτεί
έναν Νέο Κόσμο με οράματα, αξίες και ίσα δικαιώματα…
