ΛΙΓΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ «Ο ΔΙΠΛΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΑΒΡΑΚΟΥ»

   Γράφει ο Νίκος Γκόγκος*

Ο φιλόλογος κ. Β. Αδάμος που διδάσκει ΛΟΓΙΚΗ, σχολιάζει ανόμοια πράγματα. Τι σχέση έχει η ταφή  του Καβράκου με τα έργα και την πολιτεία του; Ποιος μίλησε μέχρι τώρα για την ταφή του; Για τα έργα του μιλάμε και μάλιστα με στοιχεία και αποδείξεις που δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις. Όχι με «λογικές» υποθέσεις. Εμείς  παρουσιάσαμε μέχρι τώρα και συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε τις πράξεις του.  Εάν ο φιλόλογος θέλει να δικαιολογήσει τις  αποτυχημένες πράξεις του, δικαίωμά του. Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να χαρακτηρίζει τη ζωή των άλλων. Αυτό προδίδει τον εσωτερικό του κόσμο. Τι θα πει ότι βρήκαμε το θέμα με το οποίο θα πορευτούμε στην ανούσια ζωή μας; Τόση μαυρίλα; Κρίμα.

Ουδέποτε μέχρι τώρα υποστηρίξαμε ούτε παρουσιάσαμε τη διαδικασία θανάτου και ταφής του Καβράκου. Γράψαμε ότι δεν συμφωνούμε με την αυτοδικία από οπουδήποτε και από οποιονδήποτε προέρχεται.

Στις 2-2-1925 ο νομάρχης κάλεσε τον Καβράκο για να διαλύσει το πλήθος που είχε μεταβεί στη νομαρχία. Συνηθισμένη διαδικασία εκείνη την εποχή. Έγινε πρώτα σύσκεψη του νομάρχη με τον αντιεισαγγελέα, τον Καβράκο κ.α. Άρα δεν βρίσκονταν σε κίνδυνο η ζωή του νομάρχη. Τον κίνδυνο τον είδε μόνο ο Καβράκος που δεν κατάφερε να διαλύσει ησύχως το πλήθος και διέταξε πυρ εναντίον των αόπλων διαδηλωτών. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι όλοι οι νεκροί και τραυματίες ήταν μόνο από την πλευρά των διαδηλωτών. Βύθισε τα Τρίκαλα στο πένθος και το φόβο. Δική του η απόφαση να χρησιμοποιήσει τα όπλα.

Μας κατηγορεί ο φιλόλογος ότι είμαστε αποστασιοποιημένοι από τις βασικές αξίες και  αρχές του πολιτισμού και δεν σεβόμαστε τον συνάνθρωπο και τους νεκρούς. Θα υποστήριζε τα ίδια ο φιλόλογος εάν γράφαμε για το Χίτλερ;

 Υποστηρίζει ακόμη ο φιλόλογος που διδάσκει ιστορία, ότι σε κάποιες φάσεις καλούνται οι στρατιωτικοί να επιλύσουν με τη βία καταστάσεις βίαιες , που προκαλούνται στις περιπτώσεις μετάβασης από τη μία τάξη πραγμάτων σε άλλη και ότι μια τέτοια περίπτωση ήταν αυτή της 2ας Φεβρουαρίου 1925. Δεν  συμφωνώ, αλλά ούτε το σχολιάζω. Το αφήνω στην κρίση των αναγνωστών. Οι  Ένοπλες Δυνάμεις είναι για να υπερασπίζονται την ακεραιότητα και την τιμή της Πατρίδας.

Όμως δεν μας είπε ο φιλόλογος σε ποια κατάσταση βρέθηκε ο Καβράκος όταν από μόνος του, «αυτοβούλως» που γράφει ο στα απομνημονεύματά του ο καταδικασθείς σε θάνατο  κατοχικός πρωθυπουργός Τσολάκογλου,  ήρθε σε συνεννόηση με τους γερμανούς και ανέλαβε το 1941 Γενικός Διευθυντής Πανελλήνιας Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών, ιεραρχικά κάτω από τον υπουργό επισιτισμού.  Δεν μας είπε τίποτε για την απόφασή του να μειωθεί η μερίδα άρτου στα 30 δράμια την ημέρα για τους Τρικαλινούς και τους Καρδιτσιώτες, ενώ των άλλων πόλεων ήταν 60 δράμια (ΘΑΡΡΟΣ 13-8-1941). Τους καταδίκασε σε πείνα, υπηρετώντας έτσι πιστά τη ναζιστική στρατηγική πείνας για τη μείωση του πληθυσμού.

Υποστηρίζουμε πράγματι ότι το στρατόπεδο πρέπει να αλλάξει όνομα. Και αυτό διότι όπως διδάσκει ο φιλόλογος «ουδέν πείθει όσο το παράδειγμα». Πως είναι δυνατόν οι μαθητές της ΣΜΥ να έχουν ως φάρο και παράδειγμα στη μετέπειτα στρατιωτική τους πορεία τον Καβράκο;

Εκτός από τον Καβράκο οι ελασίτες εκτέλεσαν τον υπουργό επισιτισμού Πειρουνάκη και το στρατηγό Μπάκο. Η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στις 31-1-1945 έγραψε: «Ο Πειρουνάκης απαχθείς εκ των φυλακών ΑΒΕΡΩΦ ομού μετά του στρατηγού Μπάκου όπου εκρατούντο ως δοσίλογοι, μετήχθη εις Κυψέλην, εκείθεν εις Περιστέρι και κατόπιν εις Καλύβια. Εκείθεν την 4ην !ανουαρίου ο Πειρουνάκης και ο Μπάκος ωδηγήθησαν προς Θήβας και εις την Βιλιαρήν εξετελέσθησαν διά πυροβόλων όπλων».

Η εκτέλεση του Καβράκου δεν έγινε για τα γεγονότα της 2-2-1925 αλλά για τις αυτοβούλως παρασχεθείσες υπηρεσίες του στο Υπουργείο Επισιτισμού στη δωσίλογη κυβέρνηση.

Ο Νίκος Γκόγκος είναι Υποναύαρχος Π.Ν. εα. 21-01-2017