Η ευαισθησία για την αναπηρία ας μετουσιωθεί σε πράξη

Άλλη μια εκδήλωση ευαισθησίας για τα ΑμεΑ, πραγματοποιήθηκε τις μέρες αυτές στην πόλη μας. Ο Δήμος υποδέχτηκε στο αίθριο της Δημοτικής Αγοράς τον Κύπριο ποδηλάτη Ελπιδοφόρο Χρυσοβέργη, που μετέφερε «μήνυμα εθελοντισμού, αλληλεγγύης και ελπίδας για άτομα με αναπηρίες», προσφέροντας ταυτόχρονα πέντε αναπηρικά αμαξίδια για ΑμεΑ. Ο ίδιος ο Δήμαρχος τον ευχαρίστησε και ευχήθηκε η προσφορά του και η πρωτοβουλία του να βρουν μιμητές.

Συγχρόνως, όλες τις προηγούμενες μέρες, με αφορμή τους Παραολυμπιακούς αγώνες, θαυμάζαμε την ψυχή όσων ΑμεΑ, Ελλήνων και ξένων, παίρνανε μέρος σ’ αυτή την ιδιαίτερη Ολυμπιάδα. Διθύραμβοι γράφτηκαν στον τύπο για τον αγώνα ζωής αυτών των ατόμων, για την στήριξη που πρέπει να έχουν και για τα δικαιώματά τους!!!

Είναι σίγουρο πως και στην επόμενη ευκαιρία θα ξανακούσουμε ότι «το μέτρο ευαισθησίας μιας κοινωνίας είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζονται οι ευάλωτες ομάδες». Θέσεις και απόψεις που είναι καλοδεχούμενες, αλλά που χρειάζονται μετουσίωση σε πράξη.

 Ο Δήμος, που είναι ο κατεξοχήν υπεύθυνος για τα τοπικά μας πράγματα, πώς μετουσιώνει αυτά τα ωραία λόγια σε πράξη;

Εδώ και δύο χρόνια περίπου, υπάρχει ένα αίτημα από φορείς της πόλης μας (Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε., Σύλλογος Γονέων ΑμεΑ, Σύλλογος Διδασκόντων του Ειδικού Σχολείου, ΚΕΔΔΥ), για να αντιμετωπιστεί το κτηριακό του Ειδικού Σχολείου. Από τις αρχές καλοκαιριού εκκρεμεί συνάντηση Δημάρχου και Περιφερειάρχη, ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, που δυστυχώς όλο προσδιορίζεται και όλο αναβάλλεται. Ποιος φταίει; ο Δήμος; η Περιφέρεια; και οι δύο; Πώς να ερμηνευτεί αυτή η στάση, ως άρνηση; ως αδιαφορία; ως αδυναμία; ως υποκρισία; ως …

Τι να τα κάνουμε συνεπώς τα όμορφα τα λόγια, όταν οι πράξεις δεν είναι ανάλογες; Όσοι ενδιαφέρονται για τα ΑμεΑ ας το αποδείξουν βοηθώντας στην δημιουργία ενός σύγχρονου και λειτουργικού ειδικού σχολείου που έχουν ανάγκη και δικαιούνται τα άτομα της ειδικής αγωγής και οι οικογένειές τους.

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής

Ηλίας Παπασακελλρίου

Δάσκαλοι ειδικής αγωγής